Kategoria: INFORMACJA

Wykład o Adama Mickiewiczu

Wykład o Adama Mickiewiczu

Zapraszamy na wykład dra Emiliana Prałata w ramach cyklu „Wiedza otwiera horyzonty i sprzyja duchowemu rozwojowi”, który odbywa się w parafii św. Marcina w Poznaniu. Przy tamtejszym kościele stanął pierwszy na ziemiach polskich pomnik Mickiewicza. Wykład pt. „Mickiewicz. Fakty i legenda” odbędzie się 14 lutego o godzinie 19.00.
Stypendium twórcze Ministra Kultury

Stypendium twórcze Ministra Kultury

W ramach ogłoszonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego konkursu, dr Emilian Prałat otrzymał stypendium twórcze na rok 2024. Celem przedłożonego do oceny projektu jest zwrócenie uwagi na unikatowość historycznych, zabytkowych przykładów tradycji sepulkralnej – szczególnie krypt, katakumb i cmentarzy powstałych między XV a XX wiekiem w Wielkopolsce. Projekt zakłada inwentaryzację (planistyczną, opisową, w wybranych przypadkach z zakresu antropologii sądowej, ikonograficzną i źródłową) wybranych lokalizacji, upublicznienie wyników w formie książki, artykułów naukowych, spotkań popularyzatorskich oraz przeprowadzenie możliwej i dopuszczalnej konserwacji wybranych obiektów, uporządkowanie miejsc oraz podjęcie działań edukacyjno-popularyzatorskich zmierzających do zwiększenia świadomości kulturowego, historycznego i społecznego znaczenia miejsc związanych z tradycją sepulkralną i funeralną. Projekt zakłada ujęcie przekrojowe (na gruncie naukowym), komparatystyczne i interdyscyplinarne. Ma wyraźnie prokulturowy i prospołeczny charakter. Odnosi się do marginalizowanego dziedzictwa, niedostatecznie objętego ochroną konserwatorską.

Kopaszewska Droga Krzyżowa 2023

Kopaszewska Droga Krzyżowa 2023

 

Podczas 9 pieszej Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej pod hasłem „Droga pokoju” chcemy w sposób szczególny przypomnieć i odnieść się do słów Chrystusa: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!”. Czas drugiego już roku wojny na Ukrainie i tragicznych wydarzeń w wielu zakątkach świata, powoduje, że jak nigdy, aktualnym staje się wezwanie do modlitwy o pokój. Przemierzając szlak Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej chcemy przypomnieć wielkich orędowników pokoju – zarówno świętych, jak i świeckich, którzy na przestrzeni wieków różnymi słowami i czynami dawali nie tylko świadectwo troski o pokój i wiary w niego, ale zarazem – często nieświadomie – przyczyniali się do jego wprowadzenia. Chcemy przybliżyć pątnikom myśl Mikołaja z Flüe, Elżbiety Portugalskiej – Anioła Pokoju, św. Rity, św. Franciszka czy św. Jadwigi Śląskiej. Odwołując się do historii pragniemy także zwrócić uwagę na zróżnicowane formy pokoju, starań o niego. Przy tej okazji nie zabraknie również refleksji nt. tych wydarzeń, które zamiast utrzymać czy prowadzić do pokoju, zaowocowały bólem, cierpieniem czy konfliktami. Będzie to swoiste memento. Chcemy by przypomnienie tych zdarzeń w kontekście męki Chrystusa, było szansą na refleksję, modlitewne zadośćuczynienie i zarazem sposobnością do większej jeszcze modlitwy w intencji pokoju. Rok 2023 to 60 rocznica wydania encykliki Pacem in terris Jana XXIII. Wyjątkowy tekst adresowany „do wszystkich ludzi dobrej woli”, był wielkim krokiem w podążaniu drogą pokoju, ekumenizmu i otwarciem na tych wszystkich, którym Bóg był obcy lub od którego się oddalili. Wybrane fragmenty tej encykliki znajdą się w rozważaniach przy poszczególnych stacjach. Staną się zarazem przesłaniem, które zawarto w zakończeniu encykliki: „Módlmy się więc gorąco do Boskiego Odkupiciela o pokój, jaki nam przyniósł. Niech On sam usunie z serc ludzkich wszystko, co może ten pokój naruszyć, i niech uczyni wszystkich świadkami prawdy, sprawiedliwości i miłości braterskiej. Niech ponadto oświeci Swym światłem umysły przywódców narodów, aby zapewniali obywatelom – wraz z należnym im dobrobytem – także i wspanialszy dar bezpiecznego pokoju. A wreszcie niech Chrystus nakłoni wolę wszystkich ludzi do zburzenia dzielącej ich zapory, do umocnienia więzi wzajemnej miłości, do zrozumienia innych, do przebaczenia wreszcie tym, którzy wyrządzili im krzywdę. Niech pod Jego działaniem i przewodnictwem wszystkie narody połączy więź braterstwa i niech wśród nich rozkwita i panuje bezustannie tak bardzo upragniony pokój”.

W trakcie tegorocznej edycji kwestujemy na rzecz renowacji nekropolii w Czerwonej Wsi.

Relacja z promocji książki “Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Życie rodzinne” – 2.09.2023, Jarogniewice

Relacja z promocji książki “Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Życie rodzinne” – 2.09.2023, Jarogniewice

 

2 września 2023 roku w Jarogniewicach, na terenie dawnej siedizby rodu Żółtowskich, a obecnie Domu Pomocy Społecznej, odbyła się prezentacja publikacja dra Emiliana Prałata Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Życie rodzinne, wydanej przez Archiwum Państwowe w Lesznie, przy współudziale Powiatu Kościańskiego, Gminy Śmigiel i Fundacji “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Uroczystość zgromadziła ponad 150 osób.

Kilka minut po godzinie 15:00 rozpoczęła się pierwsza część spotkania, które otwarła dyrektor DPS Katarzyna Michalewicz. Jako gospodyni miejsca powitała zebranych gości, przypominając historię miejsca, które od blisko 80 lat jest domem dla wielu potrzebujących osób:

Szanowni Państwo,

już po raz drugi mamy zaszczyt gościć Państwa na terenie Domu Pomocy społecznej w Jarogniewicach na uroczystościach zwianych z inauguracja książki Pana dr Emiliana Prałata pt. Ród historii – historia Rodu. Domu, który może poszczycić się niezwykła historia, zarówno ta związana z historią związana z rodzina Państwa Żółtowskich , która będziemy mogli poznać dzięki książka Pana Emiliana, jak i tą związana z niemalże 80 letnią historią niesienia pomocy osoba chorym i niepełnosprawnym. Tak więc mam nadzieję że dzisiejsze spotkanie przyniesie Państwu wiele satysfakcji, radości oraz dumy płynącej z naszych korzeni. Dumy, która towarzyszy nam każdego dnia kiedy to przekraczamy progi naszego domu. Osobiście sama nie mogę się doczekać chwili, kiedy to będą mogła wsiąść do ręki książkę Pana Emiliana i zapoznać się z jej treścią. Jestem przekonana że tak jak jego wszystkie poprzednie pozycje będzie wyjątkowa . Zupełnie tak jak on sam. Jednak jako Dyrektor Domu Pomocy Społecznej, mogę Państwa zapewnić, ze i obecnie w naszym domu żyją niezwykli i utalentowani ludzie. W trakcie przerwy kawowej chcielibyśmy przedstawić Państwu pracę jednego z nich. Będą to rzeźby Pana Michała Lutkowskiego, człowieka o wielu talentach, niezwykłej pomysłowości oraz zaangażowaniu. Na naszej wystawie będziecie też Państwo mogli obejrzeć prace Państwa Ewy i Marcina Michalewiczów – zaprzyjaźnionych z naszym domem artystów z Kościana. Ludzi o wielkiej wrażliwości i otwartym sercu. Życzę Państwu niezwykłych wrażeń dzisiejszego dnia oraz gratuluje Panu Emilianowi kolejnego dzieła. To cudownie że są tacy wspaniali ludzie. Ludzie którzy zarażają swą wrażliwości i miłości do lokalnej historii wszystkich innych.

Następnie przekazała głos dr Elżbiecie Olender, dyrektor Archiwum Państwowego, która przywitała zebranych gości. Wśród nich znaleźli się licznie przybyli potomkowie rodu:

nestrorka rodziny Anna z Żółtowskich Ulatowska, Teresa, Maciej i Paweł Jakubowscy, Maja Mroszczak, Janina, Anna Katarzyna i Zbigniew Urbaniakowie, Anna i Piotr Ulatowscy, Barbara i Piotr Olczykowie, Olga Sobas, Dorota i Adam Byszewscy, a także: 

Zenon Jóźwiak – dyrektor leszczyńskiej delegatury Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego

Henryk Bartoszewski – starosta kościański

Piotr Filipowicz reprezentujący Burmistrz Śmigla Panią Małgorzatę Adamczak

Konrad Malicki – burmistrz Gminy Czempiń

Prof. Miron Urbaniak, recenzent książki

Janina Chodera, redaktorka książki

Ireneusz Kurzawa – reprezentujący Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie oraz mieszkańcy regionu.

Dyrektor Olender przypomniała, iż promowane wydawnictwo to trzeci z kolei tom, jaki powstał we współpracy z dr Prałatem. Podkreśliła także wsparcie samorządów i radość z możliwości upublicznienia unikatowych zbiorów rodu Żółtowskich. Podziękowała również dyrektor Michalewicz za możliwość drugiej z kolei gościny w Jarogniewicach. Następnie przekazała głos dr Prałatowi, który podziękował Starostwu Powiatowemu w Kościanie, Gminie Śmigiel i Fundacji za wsparcie finansowe wydawnictwa. Minutą ciszy uczczono również pamięć zmarłej w kwietniu tego roku Marii z Żółtowskich Glińskiej, której wspomnienia znalazły się w książce. O zabranie głosu poproszeni zostali kolejno: w imieniu rodziny Pani Teresa z Żółtowskich Jakubowska, starosa Henryk Bartoszewski, burmistrz Konrad Malicki i prof. Miron Urabaniak.

Po wystąpieniach gości, dyrektor Olender i Autor wręczyli Annie Ulatowskiej, Teresie Jakubowskiej, Mai Mroszczak, Henrykowi Bartoszewskiemu, Piotrowi Filipowiczowi, Janinie Choderze oraz Katarzynie Michalewicz egzemplarze książki oraz symboliczną różę. Głos zabrał dr Prałat:

Po części oficjalnej goście mogli wziąć udział w bankiecie kawowym, który był zarazem okazją do zdobycia autografu w książce oraz rozmowy z potomkami rodu Żółtowskich, jak również do spaceru po parku jarogniewickim. Trzecim punktem uroczystości był koncert zespołu Grupa B(l)acha w składzie: Remigiusz Kuropka (trąbka), Arkadiusz Nogalski (trąbka), Dawid Gałka (puzon),  Aleksander Fogt (puzon), Hubert Humerski (tuba) i Arkadiusz Anioła (perkusja), który zaprezentował wyjątkowe aranżacje najsłynniejszych utworów muzyki filmowej i popularnej. 

Zwieńczeniem dnia było zwiedzanie pałacu Żółtowkich w Głuchowie, który udostępniła obecna jego właścicielka Pani Bożena Pokropska. Goście obejrzeli wspólnie z Autorem parter oraz fragment piętra. Pałac nie jest na codzień dostępny, a jego stan wymaga zakrojonych na szeroką skalę prac rewitalizacyjnych. Tym bardziej była to wspaniała okazja do zerknięcia do jednego z najciekawszych wnętrz rezydencjonalnych w południowej Wielkopolsce.

Na zakończenie dnia dr Prałat zaprosił potomków rodziny Żółtowskich do współnego, pamiątkowego zdjęcia na tarasie pałacu.

Racot. Tygiel kultur 2023

Racot. Tygiel kultur 2023

W roku 2023 mija 225 lat od momentu, kiedy Antoni Barnaba Jabłonowski odsprzedał dobra racockie księciu Willemowi van Oranje Nassau, późniejszemu pierwszemu królowi Niderlandów. Rok 1798 był początkiem “tygla”, który chcemy przypominać. Trzecia już edycja inicjatywy zapoczątkowanej przez dra Emiliana Prałata, będzie w sposób szczególny dedykowana ukazaniu kontaktów polsko-holenderskich na przestrzeni dziejów, ich dziejów w Racocie oraz w szerszym kontekście, na ziemiach polskich. Początków kontaktów polsko-holenderskich należy upatrywać w początkach XVI wieku, kiedy wyznawcy protestantyzmu (zwłaszcza grupa menonitów) schronienie przed wojnami religijnymi znaleźli na Pomorzu. W Wielkopolsce obecni byli od wieku XVII. Jednak mało kto wie o królewskiej historii Wielkopolski i sąsiedztwie, jakie powstało w naszym regionie. Racot i jego okolice stały się miejscem szczególnego spotkania między osadnikami i kolonizatorami sprowadzonymi przez króla Willema a mieszkańcami regionu. Nie zawsze było to sąsiedztwo łatwe. Ale bardzo szybko nastąpiła pokojowa asymilacja, która wzbogaciła tradycję, kulturę i historię tych ziem. W późniejszym czasie, wnuczka pierwszego króla wychodząc za wielkiego księcia von Sachsen-Weimar-Eisenach połączyła niderlandzką rodzinę królewską z jedną z najzamożniejszych rodzin państwa pruskiego. Dobra w Racocie zaś, które księżniczka Zofia otrzymała w preze`ncie ślubnym, stały się miejsce spotkania już nie dwóch, a trzech narodów oraz ich tradycji i dziedzictwa. Poprzez naszą inicjatywę chcemy nie tylko przypomnieć wydarzenia z przeszłości, ale  pokazać na ich dzisiejszy wymiar, skutki, na wartość, jaką z sobą niosły i niosą. A więc: dialog międzykulturowy i międzyreligijny, kooperację, wymianę myśli i tradycji, budowanie zróżnicowanego, tolerancyjnego społeczeństwa. Racot, niewielki i oddalony od większych ośrodków miejskich, jest wspaniałym świadectwem tego, że były, są i zapewne będą, miejsca, gdzie te opisane wyżej cele mogły, mogą i będą miały szansę na realizację.

W ramach „Tygla kultur” 2023 planujemy kila elementów, które złożą się na całodzienne wydarzenie, promujące holendersko-polskie kontakty.  Racot stanie się pomarańczową enklawą na mapie zielonej Wielkopolski, a to za sprawą nawiązania do barw jednoznacznie kojarzonych z holenderską rodziną królewską.

14:30 kościół pw. św. Stanisława Kostki | nabożeństwo ekumeniczne pod hasłem “Ty, mój Boże i Panie jesteś mą tarczą, na Tobie polegam”, co jest nawiązaniem do fragmentu hymnu Niderlandów.

Kościół w Racocie funkcjonował jako świątynia katolicka, a następnie protestancka. Budynek w sposób oczywisty stał się ważnym punktem sporu między mieszkańcami, a nowymi przybyszami i źródłem napięć, które trwały do początku XX wieku. Z tego też względu kościół jest miejscem, gdzie przy każdej edycji rozpoczynamy nasze obchody. Miejsce sporu zmienia się w miejsce dialogu, wspólnej modlitwy i obecności pamięci historycznej. Dzięki współpracy między lokalną parafią a gminą ewangelicką w Lesznie możliwe jest wspólne celebrowanie modlitwy o pokój, wzajemne zrozumienie i odpowiedzialną pamięć.

W tym roku wszystkie czytania oraz modlitwy będą wygłaszane po polsku, holendersku i niemiecku.

15:15 recital organowy, w trakcie którego zaprezentowane zostaną największe dzieła europejskiej i holenderskiej muzyki 

Historyczne wnętrze kościoła w Racocie z dobudowanymi przez władców holenderskich emporami, jest doskonałym miejscem do prezentowania muzycznej spuścizny, która jest wspólnym dziedzictwem Europy. To zarazem sposobność by na wspaniałym instrumencie ufundowanym przez potomków księżniczki Zofii a  pochodzącym z warsztatu braci Walter, zabrzmiały wyjątkowe dzieła, a zebrani słuchacze mogli obcować z najwyższej klasy dziełami muzycznymi.

16:00 dziedziniec honorowy przed pałacem w Racocie | część oficjalna, wystąpienia gości, okolicznościowa prelekcja

Główna część uroczystości zaplanowana jest na dziedzińcu honorowym przed pałacem, domem Jabłonowskich, królów Niderlandów i książąt saksońsko-weimarskich. Rozpocznie ją przywitanie gości, krótka prelekcja wprowadzająca w uroczystość. Głos zabiorą również zaproszone osoby, m.in. władze wojewódzkie i samorządowe oraz potomkowie dawnych właścicieli dóbr racockich. 

16:30 park przypałacowy | zasadzenie trzech dębów: Antoniego, Willema i Zofii – których imiona upamiętniają przedstawicieli trzech kolejnych rodów władających dobrami racockimi

Ważnym elementem założenia pałacowo-parkowego w Racocie jest zieleń. W czasach niderlandzkich właścicieli doszło do przekształcenia ogrodu i parku. Jak wyglądał po tych działaniach nie wiemy. Znając jednak upodobania dynastii van Oranje-Nassau domyślamy się, że poziom zieleni musiał robić wrażenie, w końcu znajdowaliśmy się w rezydencji królewskiej. Chcąc nawiązać do współtworzenia parku przez Polaków, Holendrów i Niemców planujemy zasadzenie trzech lip – po jednej dla Jabłonowskiego, dla króla Willema i księżnej Zofii. Rezygnując z innych form upamiętnienia, chcemy poprzez te trzy drzewa, wpisać się w unikatowy krajobraz Racotu – zarówno ten przyrodniczy, jak i historyczny. Drzewa zasadzą przedstawiciele wszystkich trzech narodów.

16:50 pałac | okolicznościowy koncert – melodie polskie, holenderskie i niemieckie

Przypomnienie kontaktów polsko-holenderskich to również okazja do radosnego świętowania. Dla uświetnienia wydarzenia zaprosiliśmy dzięki wsparciu Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu i dzięki programowi Ambasador kultury, włosko-polski kwartet smyczkowy z Turyny – Archos Quartet w składzie:

Filip Jeska – I skrzypce

Roberto D’Auria – II skrzypce

Claudio Laureti – altówka

Francesca Fiore – wiolonczela

Kwartet smyczkowy Archos Quartet został założony w listopadzie 2009 roku na uczelni Musikhochschule Lübeck gdzie kształcił się u profesora Heime Müllera członka Artemis Quartet. W roku 2011 kwartet rozpoczął edukację w Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie u członków Vogler Quartett i u profesora Gerharda Schulza (Alban Berg Quartett). Dwa lata pózniej, w roku akademickim 2013/14 młodzi muzycy zostają nagrodzeni stypedium które umożliwia im dalszą edukację w ramach rocznego programu Artists Fellowship na prestiżowej londyńskiej uczelni Guildhall School of Music and Dramma gdzie ich mentorami byli członkowie Belcea Quartet oraz profesorowie Levon Chillingirian i Alasdair Tait. Dalsza droga prowadzi młodych muzyków do lipskiej Hochschule für Musik und Theater “Felix Mendelssohn Bartholdy” gdzie szkolili swoje umiejętności u profesora Franka Reinecke, a także mieli okazję uczyć młodszych studententów tejże uczelni.

Archos Quartet z powodzeniem występował na miedzynarodowych festiwalach takich jak  City of London Festival, Lake District Summer Music International Festival, Salzburg Chamber Music Festival, Musica Ferrara, Settecento Musicale Lucca, Virtuoso Belcanto i Oberstdorfer Musiksommer, a także miał zaszczyt goscić na deskach wielu europejskich scen takich jak Barbican Hall i Milton Court w Londynie, Berliner Ensemble czy też Teatro Comunale di Ferrara we Włoszech.

Kwartet jest lauretem nagród na międzynarodowych konkursach Val Tidone International Chamber Music Competition ‘Tina Orsi Anguissola Scotti’ oraz Virtuoso & Belcanto (Adolfo Betti Prize) oraz stypendystą wielu organizacji: DAAD, Péter Horváth-Stiftung, Yehudi Menuhin “Live Music Now”, DOMS Stiftung Basel oraz „Neustart Kultur“ niemieckiego Ministerstwa Kultury.

W roku 2020, nakładem renomowanej wytwórni Naxos, ukazała się debiutacka płyta zespołu z muzyką włoskiego kompozytora żydowskiego pochodzenia Leone Sinigaglii. Nagrania kwartetu Archos rozbrzmiewają regularnie w takich rozgłośniach radiowych jak BBC, RAI, ORF, Bayerische Rundfunk, NDR oraz SWR.  

Poczas wielu kursów mistrzowskich zespół doskonalił swoje umiejętności pod okiem tak wybitnych artystów jak członkowie Alban Berg Quartett, Belcea Quartett, Cuarteto Casals, Hagen Quartett, Melos Quartett, Vogler Quartett, Voces Intimae, Chilingirian Quartet, Endellion Quartet, Henschel Quartett, Kuss Quartett, Sirius String Quartet, Skampa Quartet, Kwartet Wieniawski, Quatuor Ysaye i profesorów Schmuela Ashkenasi, Eberharda Feltza, Christiane Edinger, Bruna Giuranny, Paula Costese, Wolfganga Redika oraz Eszter Haffner.

23 marca tego roku ukaże się druga płyta zespołu zawierająca pozostałe dzieła kameralne kompozytora Leone Sinigaglia. Planowana jest także premiera płyty z kompozycjami Afreda D’Ambrosio dla wytwórni Tactus oraz kolejny album, tym razem z pogranicza jazzu i muzyki współczesnej, nagrany wspólnie z wybitnym saksofonistą i kompozytorem Danielem Schnyderem.

18:00 pałac | degustacja, oprowadzanie po pałacu i powozowni (konieczna wcześniejsza rezerwacja)

Wieczorową porą zapraszamy na skromny poczęstunek. Jednocześnie zapraszamy do zwiedzenia pałacu i powozowni będącej chlubą Stadniny Koni w Racocie. Oprowadzanie trwać będzie około 45 minut.

Wokół dziedzińca można będzie obejrzeć okolicznościową wystawę posterową prezentującą historię relacjo polsko-holenderskich, zarówno w jej odsłonie z dawnych, jak i obecnych czasów. Dla najmłodszych przewidujemy również warsztaty plastyczne.

Przygotowaliśmy również okolicznościową wystawę poświęconą relacjom polsko-holenderskim.

19:30 powozownia | kino w Racocie! Pokaz wybranego holenderskiego filmu 

Zakończeniem uroczystości będzie seans filmowy. Planujemy wyświetlenie w powozowni holenderskiego filmu „Dzień, w którym mój ojciec stał się z krzakiem” w reżyserii Nicole van Kilsdonk. Toda (Celeste Holsheimer) mieszka z tatą (Teun Kuilboer) i babcią (Anneke Blok) w mieszkaniu nad piekarnią. Jest szczęśliwą i rezolutną dziewczynką, której największą radością jest pomaganie ojcu w pieczeniu ciastek i wymyślanie dla nich nowych, szalonych nazw. Pewnego dnia ta idylla zostaje jednak przerwana. W kraju wybucha konflikt zbrojny i tata Tody musi wyruszyć na wojnę. Kiedy w mieście robi się niespokojnie, babcia postanawia wysłać wnuczkę do mieszkającej za granicą matki (Noortje Herlaar).

Upamiętnienie gen. Taczanowskiego

Upamiętnienie gen. Taczanowskiego

W roku 2023 mija 160 rocznica wybuchu jednego z najtragiczniejszych polskich zrywów narodowych – Powstania Styczniowego. Jednym z jego bohaterów – bardzo niesłusznie za życia ocenianym i hołubionym po śmierci – był gen. Edmund Taczanowski, urodzony w Wieczynie w powiecie pleszewskim, mieszkaniec podkościańskiej Choryni. To właśnie w tej miejscowości, w krypcie pod kościołem został pochowany w 1879 roku. W 75 lat po rozpoczęciu powstania, postanowiono o przeniesieniu jego szczątków do Warszawy, gdzie po dzień dzisiejszy spoczywają na cmentarzu powązkowskim.

Z inicjatywy dra Emiliana Prałata i Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra 27 maja 2023 roku odbędzie się uroczystość dedykowana osobie Edmunda Taczanowskiego i powstańcom. Rozpocznie ją uroczysta Msza za Generała i uczestników tego zrywu. W kościele na tę okazję powstanie castrum doloris – ozdobny, rozbudowany katafalk, na którym stanie symboliczna urna z prochami Generała. Części stałe mszy sprawowanej przez ks. Krzysztofa Gogoła wykonane będą po łacinie.

Po zakończeniu mszy, przed kościołem odsłonięty zostanie pomnik przypominający osobę Taczanowskiego i fakt jego spoczywania w choryńskiej krypcie. Następnie obecne delegacje złożą kwiaty.

Między kościołem a dworem będzie można się zapoznać z okolicznościową wystawą dedykowaną Taczanowskiemu. Na dziedzińcu przed dworem odbędzie się część oficjalna uroczystości związana z przemówieniami zaproszonych gości oraz okolicznościową prelekcją odnoszącą się do dziejów powstania. Ostatnim punktem uroczystości będzie koncert kwintetu blaszanego Grupa B(lacha), która wykona utwory inspirowane zarówno tradycją wojskową i patriotyczną, jak i – w ramach radosnego celebrowania pamięci wybitnego Wielkopolanina – kompozycje nieco lżejsze.

Zapraszamy do wzięcia udziału w wyjątkowej uroczystości i zapoznania się z losami współcześnie nieco zapomnianego bohatera Ziemi Kościańskiej, naczelnika powstania w dawnym województwie kaliskim.

 

30 – lecie Parku Krajobrazowego im. D. Chłapowskiego

30 – lecie Parku Krajobrazowego im. D. Chłapowskiego

Na zaproszenie Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego oraz Marszałka Województwa Wielkopolskiego, 19 października 2022, dr Emilian Prałat wziął udział w Konferencji naukowej z okazji jubileuszu 30-lecia Parku Krajobrazowego im. gen. Dezyderego Chłapowskiego oraz 25-lecia Rogalińskiego Parku Krajobrazowego. W jej trakcie wygłosił referat pt. „Od ekonomii do ekologii i estetyki. Dzieło generała Chłapowskiego w krajobrazie Wielkopolski.

Inauguracja zrewitalizowanego miejsca pamięci w Jarogniewicach – relacja

Inauguracja zrewitalizowanego miejsca pamięci w Jarogniewicach – relacja

O 11:50 na dukcie prowadzącym do miejsca pamięci w Jarogniewicach zaczęli zbierać się goście przybyli na uroczystość ponownej inauguracji zrewitalizowanego miejsca zorganizaowaną przez Fundację “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. O tej godzinie wystawiono również wartę honorową przy pomniku (złożoną z rekonstruktorów z Grupy Rekonstrukcji Historycznych Tschuff). O 11:55 wprowadzono poczty sztandarowe z:

  • Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu (Damian Fonrobert, Marek Dobroczyński, Milena Sworowska)
  • 1 LO im. Oskara Kolberga w Kościanie (Wojciech Wińszewski, Magdalena Bajsztok, Maja Brylska, p. Marcin Bernard opiekun)
  • OSP Głuchowo (Jan Ratajczak, Józef Kowalczak, Andrzej Dziubalski)
  • Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Czempiniu (Aleksander Grabny, Marta Nowaczyk, Nikola Wilk)
  • Zespołu Szkół Gminy Kościan Przedszkola i Szkoły Podstawowej w Starych Oborczyskach (Adam Czeszak, Maja Skuracka, Paulina Walkowiak)
  • Polskiego Stronnictwa Ludowego oddział Mosina (Piotr Grabarkiewicz, Karol Ciężki)
  • Koła Łowieckiego „Żbik” z Mosiny (Jerzy Falbierski, Jakub Stortz)
  • Szkoły Podstawowej im. Heleny Gieburowskiej w Głuchowie (Kacper Wojtkowiak, Julia Man, Jessica Zaporowska)
  • Koła Łowieckiego „Drop”

Punktualnie o 12:00 zabrzmiał hymn państwowy przy akompaniamencie Orkiestry Dętej „Parada” z Czempinia pod batutą Pawła Drozdy, ze śpiewem Agnieszki Szymańskiej. Chwilę później dr Emilian Prałat, prezes Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra oraz pomysłodawca rewitalizacji miejsca, zabrał głos. W swoich słowach przypomniał okoliczności zbrodni, jaka związana jest z miejscem pamięci w Jarogniewicach. Następnie powitał zebranych, wśród których znaleźli się:

  • Andrzej Wawer reprezentujący Michała Jana Dziedziczaka, sekretarza Stanu, pełnomocnika Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą
  • Tomasz Ławniczak, poseł na Sejm RP
  • Małgorzata Kurowska, Zastępca Dyrektora ds. Ekonomicznych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych
  • Konrad Malicki, burmistrz Gminy Czempiń
  • Maciej Głochowiak, przewodniczący rady miasta Czempinia
  • Wojciech Chałupka, naczelnik Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN oddziału w Poznaniu
  • Dorota Lew Pilarska, członek Rady Powiatu Kościańskiego
  • Dawid Olejniczak, przewodniczący Rady Miasta Kościana
  • Mirosław Duda, wicewójt Gminy Kościan
  • Maciej Handkiewicz, nadleśniczy Nadleśnictwa Konstantynowo
  • Andrzej Zakrzewski, komendant Powiatowy Policji w Kościanie
  • kpt. Szymon Klemenski, komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w Kościanie
  • Marian Zalejski, dyrektor Wielkopolskiego Centrum Neuropsychiatrycznego
  • Tomasz Marciniak, proboszcz parafii pw. św. Katarzyny w Głuchowie
  • dr Maciej Badura z Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra

oraz mieszkańcy Jarogniewic i powiatu kościańskiego. Następnie prowadzący poprosił o zabranie głosu gości. Wojciech Chałupka z poznańskiego IPN wyraził uznanie i zadowolenie z faktu odnowienia miejsca oraz przypomniał konieczność podejmowania dalszych działań na rzecz ochrony i upamiętniania miejsc walki i męczeństwa. Podziękował organizatorom – Fundacji i wspierającego ją Nadleśnictwa Konstantynowo – za przeprowadzenie prac rewitalizacyjnych oraz organizację uroczystości. Poseł Ławniczak w obszernej wypowiedzi przypomniał losy Wielkopolski czasów II wojny światowej i represji, jakich doznali mieszkańcy Kraju Warty, jak wówczas nazywano region. Zwrócił uwagę na fakt przesiedlenia blisko 17% polskiej ludności i prób zastąpienia ich niemieckimi kolonizatorami. Podkreślił masowość działań wymierzonych przeciwko polskiemu społeczeństwu, jego elitom, inteligencji, ale i osób najsłabszych. Dyrektor Kurowska podziękowała za realizację dzieła renowacji oraz podkreśliła, że leśnicy pamiętają o miejscach, podobnych do tego w Jarogniewicach, akcentując, że na terenie Lasów Państwowych jest wiele podobnych lokalizacji. Nadleśniczy Handkiewicz z kolei przypomniał okoliczności nawiązania współpracy z Fundacją w lipcu tego roku, kiedy podpisano umowę w oparciu o którą, Fundacja mogła przeprowadzić prace. Podziękował przy tej okazji Ministerstwu Kultury za dofinansowanie prac, a Fundacji za zrealizowanie projektu. Dorota Lew-Pilarska zwróciła uwagę na sprzeczność, jaka wiąże się z lasem, który współcześnie kojarzy się niemal wyłącznie z przestrzenią rekreacyjną, natomiast przykład Jarogniewic dobitnie świadczy, jak wiele podobnych i nieodkrytych miejsc pełnych smutku i żałoby znajduje się nie tylko na terenie powiatu kościańskiego. Również ona podziękowała za podjęcie inicjatywy rewitalizacji miejsca. Jako ostatni wystąpił burmistrz Malicki, który przypomniał o rajdach rowerowych, w ramach których młodzież szkolna z terenu gminy poznaje historię miejsc pamięci na terenie powiatu i gminy w szczególności. Podziękował również osobiście dr. Prałatowi, społecznemu opiekunowi zabytków, za kolejne działania związane z troską o dziedzictwo kulturowe regionu.

O 12:40 nastąpiło symboliczne odsłonięcie zrewitalizowanego miejsca. Dokonali jej: Tomasz Ławniczak, Małgorzata Kurowska, Konrad Malicki i Maciej Badura. Ksiądz Marciniak odmówił modlitwę za zmarłych oraz poświęcił miejsce. Po tym akcie odczytano apel pamięci:

Stajemy dziś do uroczystego Apelu Pamięci w Jarogniewicach, na ziemi skrywającej prochy i pamięć o tych, których zbrodnicza ręka uśmierciła w imię szaleńczej, pseudonaukowej ideologii, w myśl której dla słabych i chorych nie ma miejsca w społeczeństwie. Pochylmy w zadumie głowy i wyszeptajmy w naszych myślach wspomnienie o tych, którzy choć nieobecni, tu, w tym miejscu są obecni by przypominać nam o najważniejszym z praw: nie zabijaj.

Przywołuję ofiary września 1939 roku, ludność cywilną miast i wsi, walecznych obrońców granic Rzeczpospolitej, harcerzy, sanitariuszy i ochotników, którzy na wezwanie do obrony Polski chwycili za broń, by walczyć o niepodległość i suwerenność, ale i o przyszłość – także naszą.

               Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wzywam potomków Abrahama, ludność żydowską, Romów i Sinthi, Polaków, Słowian i przedstawicieli narodów, którzy stracili życie w trakcie walk, w wyniku eksterminacji, czystek etnicznych, okupacji, w obozach pracy i koncentracyjnych.

               Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wyzywam 200 000 ofiar zbrodniczej akcji T4, w tym zamordowanych w tym miejscu, których eksterminowano w imię wiary w to, że na świecie nie ma miejsca dla osób chorych, upośledzonych, niesamodzielnych. Przywołuję tych, którzy potrzebowali troski, opieki i czułej obecności społeczeństwa, a którzy w imię szalonej teorii zostali zepchnięci na margines i uznanie za niegodnych życia.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wzywam najmłodsze ofiary nazistowskiego terroru, zamordowanych mieszkańców Ziemi Kościańskiej, rozstrzelanych w trakcie publicznych egzekucji, zakatowanych w więzieniach, ofiary eksperymentów medycznych, powstańców z getta, ulic Warszawy i tych wszystkich, którzy przeciwstawili się fali zła, jaka w 1939 roku zalała Polskę. Przywołuję Partyzantów i harcerzy, walczących o życie drugiego człowieka: lekarzy, pielęgniarki, sanitariuszki, księży kapelanów i siostry zakonne niosące posługę medyczną i duchową.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wzywam mieszkańców tej ziemi zamordowanych, zastrzelonych i wypędzonych z domów rodzinnych i zgładzonych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych lub radzieckich łagrach. Do Was się zwracam, potomni! Pamiętajcie ofiarę krwi i życia złożoną na ołtarzu Ojczyzny przez żołnierzy i ludność cywilną, przez naszych przodków, którzy godnie wypełnili swój obowiązek wobec Ojczyzny.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Przyzywam naszych przodków, członków naszych rodzin, przyjaciół i znajomych, przedstawicieli władz polskich, inteligencji, nauczycieli, działaczy społecznych, kulturalnych i polityków, którzy niosąc kaganek pamięci narodowej, kultury i wiedzy, zostali skazani na śmierć. Niech ich postacie i bohaterskie czyny utrwalone w naszej świadomości i tradycji oręża polskiego będą przykładem wierności ich powołaniu.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Zwieńczeniem apelu było zagranie na trąbce utworu „Cisza” oraz ceremonia składania wieńców przez delegacje, wśród których znalazły się reprezentacje:

  • Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (reprezentowanego przez ministra Dziedziczaka zastępowanego przez Andrzeja Wawra)
  • Sejmu RP (Tomasz Ławniczak)
  • Lasów Państwowych (Małgorzata Kurowska i Maciej Handkiewicz)
  • Nadleśnictwa Konstantynowo (Paweł Gawron, Wojciech Fabisiak i Krzysztof Białek)
  • Instytutu Pamięci Narodowej (Wojciech Chałupka)
  • Powiatu Kościańskiego (Dorota Lew Pilarska)
  • Gminy Czempiń (Konrad Malicki, Maciej Głochowiak)
  • Miasta Kościana (Dawid Olejniczak i Gabriela Andrzejewska)
  • Gminy Kościan (Mirosław Duda)
  • Komendy Powiatowej Policji (Andrzej Zakrzewski)
  • Państwowej Straży Pożarnej w Kościanie (Szymon Klemenski)
  • Straży Miejskiej w Kościanie (Maciej Szymczak)
  • Wielkopolskiego Centrum Neuropsychiatrycznego (Marian Zalejski)
  • Szkoły Podstawowej w Głuchowie (Mirosława Kajoch)
  • Szkoły Podstawowej w Czempiniu (Beata Będzińska i Gerwazy Konopczyński)
  • Hufca ZHP w Kościanie (Izabela Chłapowska, Hieronim Talikadze)
  • Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra (z dr. Maciejem Badurą)

Na zakończenie Agnieszka Szymańska zaśpiewała pieśń „Moja Ojczyzna jest w niebie tam”. Dr Prałat podziękował wszystkim, którzy włączyli się w organizację uroczystości, zaprosoznym gościom, leśnikom, orkiestrze dętej, pocztom sztandarowym, straży leśnej, mediom i p. Filipowi Bączkiewiczowi za dokumentację fotograficzną. Zarazem podziękował p. Jackowi Grześkowiakowi, który zaprojektował tablicę w formie napisu “T4”, która została zaprezentowana gościom, a która w najbliższym czasie zostanie trwale zamontowana w pobliżu pomnika. Po podziękowania nastąpiło wyprowadzenie sztandarów oraz zakończenie pierwszej części uroczystości. Zebrani goście mogli wpisać się do okolicznościowej księgi pamiątkowej. O 14:15 w kościele parafialnym w Głuchowie rozpoczęła się Msza św. w intencji ofiar II wojny światowej w powiatu kościańskiego sprawowana przez ks. Stanisława Tokarskiego.

Renowacja miejsca pamięci w Jarogniewicach

Renowacja miejsca pamięci w Jarogniewicach

31 października 2021 dr Emilian Prałat złożył w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego projekt w konkursie “Miejsca pamięci i trwałe upamiętnianie w kraju”.

4 maja 2022 MKiDN ogłasza listę beneficjentów konkursu. Fundacja ma wymaganą liczbę punktów, jednak nie otrzymuje finansowania.

30 czerwca 2022 Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego pozytywnie rozpatruje odwołanie Fundacji. Środki – pomniejszone o 1/3 w stosunku do pierwotnej kwoty, zostały przyznane.

20 lipca 2022 dr Emilian Prałat wspólnie z Henrykiem Bartoszewskim, starostą kościańskim, podpisali umowę o współpracy w zakresie wsparcia działań organizacyjnych i informacyjnych związanych z renowacją przez Fundację “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra miejsca pamięci w Lesie Jarogniewickim. 

27 lipca 2022 dr Emilian Prałat wspólnie z Maciejem Handkiewiczem podpisali umowę o współpracy, w oparciu o którą Nadleśnictwo Konsatntynowo użyczyło Fundacji terenu, na którym znajduje się miejsce pamięci. Jednocześnie Pan Nadleśniczy zadeklarował wsparcie w zakresie prac leśnych i porządkowych, zarówno na etapie inicjalnym, jak i finalnym. Dr Prałat przedstawił również projekt rewitalizacji miejsca, który został przesłany do Dyrektora IPN celem zaopiniowania. Pierwsze prace zaplanowano na początek sierpnia.

Przedstawiony projekt dotyczy kompleksowej rewitalizacji miejsca pamięci związanego z masowym mordem dokonanym przez hitlerowców na blisko 800 pacjentach szpitala psychiatrycznego w Kościanie. Miejsce znajduje się w Jarogniewicach koło Kościana, w miejscowym lesie. Jest to miejsce jednych z największych w tej części Wielkopolski eksterminacji, którego stan w chwili obecnej pozostawia wiele do życzenia – istniejący tam skromny pomnik wraz z opłotowaniem wymaga renowacji i nowej aranżacji odpowiadającej charakterowi miejsca. Komplementarnym elementem projektu będzie wprowadzenie stałej ekspozycji dotyczącej operacji T4 – eksterminacji osób chorych, która ma przybliżyć historię jarogniewickiej masakry, jak również oznakowania informacyjnego ułatwiającego dotarcie do miejsca.

Koncepcja zadania przewiduje kompleksowe prace renowacyjno-konserwatorskie związane z włączeniem miejsca pamięci w przestrzeń życia społecznego mieszkańców regionu oraz odwiedzających to miejsce osób. Projekt zakłada z jednej strony zachowanie charakteru miejsca (minimalistyczny charakter elementów trwałych zestawionych z otoczeniem przyrodniczym), z drugiej zaś dostosowanie miejsca do współczesnych wymogów stawianych miejscom upamiętnienia ofiar nazizmu. Nieco zaniedbane i zapomniane obecnie miejsce zostanie zrewitalizowane w zgodzie z zasadami poszanowania miejsca kaźni narodu polskiego. Skutkiem realizacji projektu będzie odnowienie miejsca pamięci upamiętniającego jeden z najtragiczniejszych momentów historii Wielkopolski. Ostatnie prace na tym miejscu prowadzono w latach 90. XX wieku. Miejsce otrzyma godną, estetyczną, a przede wszystkim trwałą oprawę właściwszą dla charakteru miejsca. Z lokalizacji rzadko odwiedzanej, nieco na uboczu, stanie się miejscem, gdzie dzięki stałej ekspozycji możliwe będzie organizowanie wydarzeń rocznicowych, upamiętniających oraz edukacyjnych. Ponadto zostanie zwrócona uwaga na potrzebę ochrony tego rodzaju miejsc. Zakładamy, iż będzie to początek zakrojonych na szerszą skalę działań związanych z odnawianiem i wprowadzaniem do obiegu społecznego innych miejsc z terenu Ziemi Kościańskiej, ale i samej Wielkopolski.

Zasłużony dla Kultury Polskiej

Zasłużony dla Kultury Polskiej

W dniu 15 sierpnia 2022 roku nastąpiło wręczenie odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznanej decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaczenie wręczył minister Jan Dziedziczak, sekretarz Stanu, pełnomocnik Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą podczas gminnych uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego.

Wsparcie dla ofiar konfliktu na Ukrainie

Wsparcie dla ofiar konfliktu na Ukrainie

Warning: Undefined array key "file" in /usr/home/Aemilianus/domains/epralat.edu.pl/public_html/wp-includes/media.php on line 1723

Szanowni Państwo,

powołana do życia w 2019 roku Fundacja “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra, postanowiła aktywnie włączyć się we wsparcie ofiar wojny na Ukrainie. Zdecydowaliśmy się na koordynowanie działań i zbiórkę darów medycznych, żywności z długim terminem przydatności, środków ochrony osobistej oraz ubrań. Dzięki Państwa życzliwości i otwarciu udało się nam wiele zdziałać. Poniżej zamieszczam informację, pewne podsumowanie, dotychczasowych naszych działań. Dodatkowe informacje znajdą Państwo na stronie https://bonum.adipisci.pl/zbiorka-darow-medycznych/

 

 

Fundacja “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra przyłączyła się do wsparcia ofiar wojny na Ukrainie oraz bohaterskich starań walczących tam żołnierzy. Koordynatorem zbiórki darów medycznych został dr Maciej Badura, dzięki którego inicjatywie, operatywności i determinacji, udało się zebrać i przekazać wiele darów oraz zorganizować transporty ewakuacyjne. Poniżej zamieszczamy sprawozdanie z tych działań.


18.03.2022 | 14 palet darów | Lwów-Mikołajów

Do Lwowa  powędrowały kolejne palety pomocy. Oprócz opatrunków, leków, batonów  energetycznych i  proteinowych również przekazaliśmy 46 szt. kolejnych plecaków   ratowniczych oraz 56 toreb medycznych.  Do Mikołajewa (…to jeszcze trochę), trafi jedna torba medyczna typu PSP1 wzbogacona wojskowymi opatrunkami oraz dodatkowymi kołnierzami ortopedycznymi, stetoskopem, ciśnieniomierzem i pulsometrem oraz lekami przeciwbólowymi. Trafią tam również opatrunki medyczne i środki ochrony osobistej.


14/15.03.2022 – ewakuacja uchodźców | Bajorka i Kijów

W tym terminie odbyła się ewakuacja rodziny lekarza pracującego w jednym z poznańskich szpitali. Nasz kolega, mgr Oskar Lizak wraz z Erwinem Jankowskim z PSP, pojechali pod Kijów  wynajętym busem, który wypełniliśmy po brzegi darami. Do Kijowa trafiły opatrunki, artykuły medyczne, leki, bielizna męska, środki higieny osobistej, środki osobistej ochrony COVID,  leki, 4 torby medyczne typu PSP1 oraz DEFIBRYLATOR AED.  W kilka osób pokryliśmy również część kosztów wynajęcia busa i paliwa. Dotacja 500 zł.


13.03.2022 | 11 palet darów | Lwów

11 palet darów wysłaliśmy tego dnia do Lwowa. Wśród nich znalazły się materiały opatrunkowe, leki, środki higieny osobistej, środki osobistej ochrony przeciwko COVID, torby medyczne i plecaki ratownicze jak również sprzęt medyczny, chirurgiczny i pierwszej pomocy. Ponadto bielizna męska dla ratowników, żołnierzy i pacjentów (nowe skarpetki i majtki/bokserki).


11.03.2022 | cztery torby ratownicze typu PSP1

Torby wzbogaciliśmy o leki ratujące życie, koce ratunkowe, ststoskopy lekarskie, peamy, zestawy z nićmi chirurgicznymi. Dodatkowo  kolejnych 4 ratowników, którzy jechali do Ukrainy zabrali  ze sobą środki ochrony osobistej, żele dezynfekujące w saszetkach, zapas maseczek medycznych, rękawiczek oraz 40 szt. latarek wraz z zapasowymi bateriami.


9.03.2022 | żywność i artykuły higieniczne

2 palety wody niegazowanej 500ml (3024 szt.),  żywność długoterminową, mleka, kaszki, art. higieniczne (pieluchy, mokre chusteczki, szampony i mydła, podpaski) przekazaliśmy do punktu recepcyjnego. W tym dniu podjęliśmy decyzję o skupieniu się tylko i wyłącznie na pomocy z zakresu medycyny ratunkowej  dla żołnierzy i medyków z Ukrainy.


29.02.2022 | 150 plecaków ratowniczych

Plecaki zostały wyposażone w podstawową pierwszą pomoc medyczną oraz uzupełnione o leki  przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeziębienie, dermatologiczne, talki i środki higieniczne oraz  ochronę osobistą dla Ratowników . Do transportu dołożyliśmy także bieliznę męką i skarpety dla żołnierzy. Dary zostały osobiście zabrane przez ratowników medycznych z Ukrainy wracających do Kijowa, walczyć o wolność swojego kraju. 

 

Objęcie kierownictwa Muzeum A. Mickiewicza w Śmiełowie

Objęcie kierownictwa Muzeum A. Mickiewicza w Śmiełowie

Z dniem 1 marca 2022 roku obejmuję kierownictwo Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie. Jest to zadanie trudne, ale i stanowiące wyzwanie. Muzeum w tym miejscu funkcjonuje od 1975 roku. Natomiast dopiero od roku 2021 zespół pałacowo-parkowy, w którym się ono znajduje, stanowi własność Muzeum Narodowego w Poznaniu. Przez lata nieuregulowana sytuacja prawna powodowała, że poza doraźnymi pracami remontowymi, obiekt nie doczekał się gruntownej modernizacji, renowacji i konserwacji. Objęcie przeze mnie tego miejsca, będzie się zatem wiązało z przygotowaniem oddziału do generalnego remontu. By jednak mógł on nastąpić, konieczne jest opracowanie szeregu planów, uzyskanie wielu pozwoleń konserwatorskich i budowlanych, a także – co uważam za szczególnie istotne – opracowanie koncepcji zgodnej z wymogami ustawy o dostępności. Dlatego też mój pierwszy rok obecności w Śmiełowie zamierzam skoncentrować na tych właśnie działaniach. Będą one wymagały dużych nakładów finansowych, wspartych następnie dotacjami celowymi z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Prace na pewno potrwają kilka lat. W międzyczasie zamierzamy realizować bieżącą naszą działalność. Po okresie pandemii wchodzimy w „Rok romantyzmu”, który będzie obfitować szeregiem wydarzeń w naszym Muzeum. To duże wyzwanie, które jednak mamy nadzieję, zwróci uwagę na Śmiełów, jego wyjątkową rolę na mapie Wielkopolski, a jednocześnie na potrzeby tego miejsca.

Za nami spotkanie z władzami Powiatu Jarocińskiego, dzięki wsparciu którego, chcemy uzyskać grant na przeprowadzenie audytu dostępności naszego Muzeum, bez którego trudno będzie o poczynienie kolejnych kroków zmierzających do przywrócenia blasku pałacowi. Liczymy również na wsparcie samorządów lokalnych – zarówno tych najbliższych nam, jak i sąsiadujących z powiatem.

 

Bliższe szczegóły na temat koncepcji i wizji prowadzenia Muzeum pojawią się w najbliższym czasie.

W razie potrzeby skontaktowania się, proszę o wiadomość mailową e.pralat@mnp.art.pl

Medal “Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” dla dra Prałata

Medal “Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” dla dra Prałata

Decyzją Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu Piotra Glińskiego z dnia 10 maja 2021 roku, dr Emilian Prałat został uhonorowany złotym Medalem “Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”. Jego wręczenie nastąpiło 1 września 2021 roku o godzinie 16:15 w Muzeum Sztuk Użytkowych na Wzgórzu Przemysła w Poznaniu. Dekoracji dokonał Wojewoda Wielkopolski Michał Zieliński. Z wnioskiem o odznaczenie wystąpiła Gmina Kościan. W jego uzasadnieniu napisano:

“Kandydat do medalu prowadzi również rozbudowaną pracę naukową, której ważnym aspektem jest upamiętnianie, edukowanie i promowanie postaw troski o miejsca zabytkowe i pamięci, które częstokroć zazębiając się ze sobą na płaszczyźnie symboliczno-znaczeniowej, są regionalnymi lub ponadregionalnymi miejscami pamięci narodowej. Troska o nie, ustawiczna nad nimi opieka nie są w przypadku dra Prałat ani obowiązkiem zawodowym, ani aktywnością, która dostarczałaby mu jakichkolwiek korzyści, a wręcz przeciwnie – spotyka się niestety z postponowaniem ze strony przełożonych w jego macierzystym miejscu pracy. Tym bardziej należy z uznaniem patrzeć, iż jego determinacja w działaniu są wyrazem świadomej misji promowania małych Ojczyzn, wolontariatu, głębokiego patriotyzmu oraz bezkompromisowości w trosce o nasze wspólne dziedzictwo. Dlatego też z całą mocą pragnę zarówno osobiście, jak i w imieniu całej społeczności Gminy Kościan i Powiatu Kościańskiego, rekomendować osobę dra Emiliana Prałata do uhonorowania go Medalem „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”.


Słowa najszczerszej wdzięczności dziękuję w stronę władz Gminy Kościan z Panem Wójtem Andrzejem Przybyłą na czele, za słowa rekomendacji do medalu, jak również za wszelkie dowody życzliwości i wsparcia. Tak wielu inicjatyw związanych z miejscami pamięci narodowej nie udałoby się zrealizować, gdyby nie pomoc, życzliwe słowo i praca wielu, którzy zechcieli odpowiedzieć na prośbę o pomoc. Tym wszystkim najserdeczniej dziękuję. Jestem przekonany, że wspólnymi siłami uda się nie tylko uratować ważne dla naszej tożsamości miejsca, ale przede wszystkim pogłębić świadomość ich istnienia, ich wyjątkowości, a zarazem zaszczepić przeświadczenie, że trudno patrzeć w przyszłość, nie pamiętając w teraźniejszości o tym, co minione. Nie jest to zarazem jedynie bagaż historycznego doświadczenia, ale źródło inspiracji i wzorców, które mogą być aktualne również dzisiaj i służyć budowaniu zróżnicowanych, otwartych i tolerancyjnych wspólnot. Od nas zależy czy będziemy potrafili o nich mówić w sposób adekwatny do czasów i pozbawiony tak często współcześnie obecnych, elementów politycznych czy przesłaniających ich oryginalne przesłanie.

Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” nadawany jest osobom fizycznym, osobom prawnym i jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej zasłużonym dla idei pamięci narodowej tj. wykazujących się szczególną troską i pieczą odnośnie upamiętniania i opieki nad miejscami pamięci narodowej.

Medal na mocy art. 6b ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2019 r. poz. 917) i rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z 30 października 2018 r. w sprawie medalu „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” (Dz. U. z 2018 r. poz. 2146) jest nadawany przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 

Odznaczenie może być nadane przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z własnej inicjatywy albo na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, organizacji społecznej lub innej jednostki organizacyjnej, zajmujących się upamiętnianiem i opieką nad miejscami pamięci narodowej.

Relacje medialne:

RADIO POZNAŃ

WIELKOPOLSKI URZĄD WOJEWÓDZKI

Brązowy Krzyż Zasługi dla dra Prałata

Brązowy Krzyż Zasługi dla dra Prałata

W uznaniu dotychczasowych zasług na polu naukowym, kulturalnym i społecznym, dr Emilian Prałat został decyzją prezydenta RP odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Wręczenia odznaczenia państwowego dokonała w imieniu wojewody wielkopolskiego Michała Zielińskiego 27 sierpnia 2021 roku o godzinie 11:00 w siedzibie Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego pani wicewojewoda Aneta Niestrawska. Wniosek o odznaczenie – jako wyraz docenienia za dotychczasową pracę i aktywność – złożył starosta powiatu kościańskiego Henryk Bartoszewski. Napisał w nim:

“Art. 16. 1. Ustawy z dnia 16 października 1992 roku o orderach i odznaczeniach mówi, iż: „Ustanowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawą z dnia 23 czerwca 1923 r. Krzyż Zasługi jest nagrodą dla osób, które położyły zasługi dla Państwa lub obywateli spełniając czyny przekraczające zakres ich zwykłych obowiązków, a przynoszące znaczną korzyść Państwu lub obywatelom”. Starostwo Powiatowe w Kościanie widząc ogromne zaangażowanie, wartość naukowa badań przez Kandydata prowadzonych, ich krajowe i międzynarodowe uznanie, a przy tym wymierny, prospołeczny i prokulturowy charakter jego działań, zaangażowanie w zachowanie i promowanie polskiej kultury, materialnego i niematerialnego dziedzictwa, a przy tym aktywność daleko wykraczającą poza zakres obowiązków zawodowych, w pełni rekomenduje osobę dra Emiliana Prałata do odznaczenia Brązowym Krzyżem Zasługi. Jesteśmy przekonani, iż dotychczasowa praca Pana Prałata przyniosła i przynosi korzyść państwu polskiemu i jego obywatelom nie tylko za sprawą dokumentacji dziejów Polski, jej kultury, spuścizny, promowania na arenie międzynarodowej, budowania postaw patriotycznych, ale za sprawą osobistych, bezpośrednich inicjatyw i działań, stymuluje pożądane wzorce zachowań, uczy i stanowi doskonałą egzemplifikację bezinteresownej pracy dla dobra powszechnego. Wobec powyższego z całą mocą pragniemy wnioskować o uhonorowanie dra Emiliana Prałata”.

Ustanowiony w 1923 r. nadawany jest osobom, które położyły zasługi dla państwa lub obywateli spełniając czyny przekraczające zakres ich zwykłych obowiązków, a przynoszące znaczną korzyść państwu lub obywatelom, ofiarną działalność publiczną, ofiarne niesienie pomocy oraz działalność charytatywną. 

“Odznaczenie to dla mnie przede wszystkim utwierdzenie w przekonaniu, że praca w regionie i na jego rzecz, ma sens, jest potrzebna i – mam nadzieję – będzie służyć innym. Dlatego też wyróżnienie jest powodem z jednej strony wielkiej radości za docenienie przez władze powiatu, ale jednocześnie motywacją do jeszcze intensywniejszej pracy. Wszystkim, którzy przyczynili się do uhonorowania mojej skromnej osoby – pragnę z całego serca podziękować”.

Mural z Dezyderym Chłapowskim

Mural z Dezyderym Chłapowskim

Z inicjatywy dra Emiliana Prałata, na sali gimnastycznej przy szkole podstawowej w Turwi, powstał pierwszy w Gminie Kościan, województwie, a wszystko wskazuje, że i na świecie, mural przedstawiający gen. Dezyderego Chłapowskiego. Pole obrazowe o wymiarach 450 x 670 cm wypełnia przedstawienie gen. Chłapowskiego w surducie, trzymającego w lewej ręce kapelusz, a w prawej laskę. W tle umieszczono robinię pseudoakację, najbardziej charakterystyczny gatunek wprowadzony przez Dezyderego, a zarazem powtórzono jej motyw, jako element przewodni, łączący kolejne planowane przez Prałata murale, które docelowo miałyby powstać w kolejnych latach. Projekt w oparciu o przedstawioną wizję i koncepcję wykonało Studio MUR-ALL. Prace rozpoczęły się 6 sierpnia i zakończyły 8. Wykonali je: Agnieszka Zdonek, Małgorzata Warsiewicz, Daria Makarewicz i Philipp Kalarus. Projekt w skali 1:1 przeniesiono na wydruki z zaznaczonymi, dziurkowanymi konturami. Po ich przyklejeniu do ściany, przeprucha została pokryta farbą odbijając zarys rysunku na powierzchni. W kolejnych etapach powstał zasadniczy mural. Prace sfinansowała Gmina Kościan i Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra.

Słowa wdzięczności kierujemy w stronę Andrzeja Przybyły, Michała Bentkowskiego, Jarosława Wójta, Krystyny Nowak za wszelką pomoc związaną z powstaniem murala.

Audycja nt. Ziemi Kościańskiej w Radiu Poznań

Audycja nt. Ziemi Kościańskiej w Radiu Poznań

30 lipca 2021 Radio Poznań zrealizowało audycję “Wielkopolska dla Ciebie”, którą poświęciło najważniejszym atrakcjom Ziemi Kościańskiej – Turwi, Racotowi, Gryżynie i letnisku w Nowym Dębcu. O historii i ciekawostkach związanych z trzema pierwszymi opowiadał Emilian Prałat. Zapraszamy do odsłuchania materiału. Wystarczy kliknąć ilustrację poniżej.

 

Drugi etap renowacji nekropolii Chłapowskich

Drugi etap renowacji nekropolii Chłapowskich

KALENDARIUM DRUGIEGO ETAPU PRAC


7 lipca 2021 roku rozpoczął się drugi etap prac renowacyjnych nekropolii w Rąbiniu, jakie w ubiegłym roku zainicjowała Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. W tym roku – wzorem roku poprzedniego – przygotowaliśmy w imieniu parafii w Rąbiniu wniosek o dotację na renowację zabytków, który został złożony w Starostwie Powiatowym w Kościanie. Udało się pozyskać 15 000 złotych, co stanowi 50% kosztów przewidzianych na renowację 10 płyt nagrobnych. Drugą połowę – w oparciu o podpisaną umowę – przekaże parafii Fundacja. W ten sposób parafia nie poniesie jakichkolwiek kosztów, a odnowione zostanie ⅔ nekropolii. Całkowicie z własnych środków Fundacja pokryje koszty wymurowania cokołów pod płyty nagrobne. Jest to zalecenie wojewódzkiego konserwatora zabytków.

O godzinie 16.00 dzięki pomocy DANKO Sp. z o.o., zwłaszcza zaś Pana Tadeusza Spurtacza, Pawła Brzozowskiego i Tobiasza Szymoniaka,  w obecności Emiliana Prałat, Stanisława Chłapowskiego i ks. Ryszarda Jankowskiego, płyty nagrobne Dezyderego i Antoniny Chłapowskich oraz Joanny księżnej łowickiej, zostały zdemontowane przy użyciu dźwigu i przeniesione na udostępniony przez parafię teren przykościelny. Zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi, w najbliższych dniach zostanie wykonana niewielka ława fundamentowa, na której stanie cokół będący podstawą dla płyt nagrobnych. Płyty zostały poddane pracom renowacyjnym w lipcu 2020 roku. Zadanie ich przeniesienia nie należało do najłatwiejszych, gdyż nie było wiadomym, co znajduje się pod płytami. Okazało się, iż Generał i jego żona spoczywają w murowanym grobowcu – więcej na jego temat powiemy w późniejszym czasie. Po usunięciu płyt powierzchnia grobowców została oczyszczona z warstwy ziemi, i cienkiej warstwy zaprawy wapienno-cementowej, co pozwoliło na odsłonięcie ceglanego zamknięcia krypty, uzupełnionego w niektórych miejscach dachówkami. 

9 lipca o godzinie 9.00 przystąpiono do dalszych prac. Wokół grobowców wybrano nieco ziemi i założono szalunek. Następnie wykonano niezbyt głęboką ławę fundamentową, która zarazem zabezpieczyła powierzchnię komory grobowej i stanowić będzie dodatkowe wzmocnienie konstrukcji. Ława otrzymała niewielkie pochylenie. Prace murarskie wykonali Piotr Padurski, Dominik Piotrowicz i Emilian Prałat.

12 lipca panowie Piotr Padurski i Dominik Piotrowicz wymurowali cokół pod płyty. Otrzymał on formę prostokąta z dwoma wewnętrznymi filarkami, na których oparte będą wszystkie trzy płyty. Dolna warstwa cegieł tworzy niewielką podstawę, na której opiera się zasadniczy, dwuwarstwowy cokół z cegieł. Dla większej spójności estetycznej i historycznej, zadecydowano o fugowaniu nawiązującym do charakteru pobliskiego kościoła. Dzięki temu udało się zachować spójność założenia, a zarazem podkreślono wiejski charakter nekropolii. Na koniec teren uporządkowano, obłożono łupkiem i kamieniami, które znajdują się dokoła, a które wprowadzono po remoncie kościoła.

15 lipca o 16.30 dzięki wsparciu panów Tadeusza Spurtacza i Pawła Brzozowskiego i przy udziale Emiliana Prałata wszystkie trzy płyty przeniesiono ponownie na teren nekropolii i osadzono je na cokole. Pod płytami umieszczono pamiątkowe przesłanie do potomnych. 

16 lipca w godzinach porannych płyty zostały umyte, a teren wokół nagrobków ponownie uporządkowany. Jedna z poniższych ilustracji ukazuje, jak niezbędne było wykonanie cokołu. W roku 2020 wszystkie płyty zostały odnowione. Przez rok leżały jednak – tak jak wcześniej – wprost na ziemi, co spowodowało powstanie zabrudzeń na krawędziach płyt. Mamy zamiar je usunąć przy okazji bieżących prac.

20 lipca o godzinie 16:30 przystąpiono do demontażu płyt nagrobnych: Marii Jezierskiej, Róży, Tadeusza, Ludwika, Tekli i Zygmunta Chłapowskich, Wacława Gutakowskiego, Aleksandra Koncewicza i Marii Długołęskiej. W pracach wzięli udział Tadeusz Spurtacz, Paweł Brzowoski, Emilian Prałat i ks. Stanisław Tokarski. Przeniesienie płyt nagrobnych zajęło około półtorej godziny. W najgorszym stanie jest płyta Zygmunta Chłapowskiego. Wykonana z piaskowca była uszkodzona i naprawiona przy okazji renowacji z lat 90. XX wieku. Odłamany narożnik został zespojony z kamieniem cementem. Płyta jest bardzo krucha, w całości pokryta porostami i bardzo zabrudzona. Tu obok znajduje się lastrykowa płyta jego żony Tekli. Nie licuje ona z charakterem miejsca, wobec czego w obu przypadkach, jeszcze tego samego dnia, dr Emilian Prałat zwrócił się z zapytaniem do Urzędu konserwatorskiego o możliwość wykonania granitowych płyt, które odwzorowywałyby układ i czcionkę oryginalnych płyt.

Po demontażu płyt, Emilian Prałat i ks. Stanisław Tokarski rozebrali stary cokół nad grobem Marii Jezierskiej. Teren został uporządkowany, a miejsce prac zabezpieczone.

21 lipca o godzinie 6:30 rozpoczęła się rozbiórka starych cokołów. Prace wykonał Emilian Prałat. Z rozebranych cokołów ułożono 5 palet gruzu. W trakcie prac okazało się, że mur pod płytą nagrobną Tekli Chłapowskiej posiadał bardzo zwartą strukturę, fugi zaś wykonano z litego betonu, co bardzo poważnie utrudniło ręczną jego rozbiórkę. Z racji ostrożności nie zastosowano urządzeń pneumatycznych. Gruz zutylizował pan Jakub Gościniak. Pracę zakończyły się o 15:15.

22 lipca o godzinie 8:30 podpisano umowę miedzy Parafią w Rąbiniu, Fundacją a Panią Katarzyną Korn-Ubysz dotyczącą drugiej etapu prac renowacyjnych. Tego samego dnia przystąpiono do prac. Przy pomocy myjek wysokociśnieniowych oczyszczono powierzchnię płyt z nalotu biologicznego – mchów, porostów i brudu. Jednocześnie zastosowano środek grzybobójczy, którym zdezynfekowano powierzchnię.

Płyty przed zabiegami renowacyjno-konserwatorskimi:

23 i 24 lipca kontynuowano prace przy oczyszczaniu mechanicznym powierzchni nagrobków. Ciśnieniowo umyto płyty nagrobne Marii Jezierskiej, Róży, Tadeusza, Ludwika, Tekli, Zygmunta Chłapowskich, Wacława Gutakowskiego, Marii Długołęckiej, Ludwika Chłapowskiego, Teresy Duc, Zofii Mycielskiej, Stanisława Chłapowskiego i Mikołaja Rynkiewicza. Płyty już na tym etapie odzyskały blask. Mechanicznie, przy użyciu skalpeli usunięto oporniejsze porosty oraz zabrudzenia. Prace wykonali Katarzyna i Marek Ubyszowie. Z kolei Emilian Prałat zdemontował stary cokół spod płyty Marii Długołęckiej. Nagrobki piaskowcowe zostały zaimpregnowane. Kolejne prace przy nich możliwe będą po 14 dniach.

Spotkanie z wicemarszałek Sejmu

Spotkanie z wicemarszałek Sejmu

26 lipca o godzinie 13:00 prezes Fundacji “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra dr Emilian Prałat spotkał się z wicemarszałek Sejmu RP Panią Małgorzatą Kidawą-Błońską, która odwiedziła Racot. Spotkanie stanowiło wypełnienie zobowiązania, jakie Pani Marszałek wyraziła w liście skierowanym do uczestników drugiej edycji inicjatywy „Racot. Tygiel kultur”, która odbyła się 13 czerwca 2021. Wobec niemożności przybycia na uroczystość, Pani Marszałek obiecała odwiedzić miejscowość w innym terminie. Wizyta miała związek z faktem, iż dawny pałac Jabłonowskich był w latach 1921–1928 był siedzibą prezydentów II RP, w tym Stanisława Wojciechowskiego, pradziadka marszałek Kidawy-Błońskiej. Dr Prałat pokazał ufundowaną przez Fundację tablicę pamiątkową oraz oprowadził gościa po pałacu przybliżając jego historię.

Fot. Filip Bączkiewicz

Nagroda Marszałka Województwa Wielkopolskiego

Nagroda Marszałka Województwa Wielkopolskiego

18 marca 2021 roku ogłoszono wyniki konkursu o Nagrodę Marszałka Województwa Wielkopolskiego. W kategorii animacja i upowszechnianie kultury i ochrona dziedzictwa kulturowego nagrodzono dra Emiliana Prałata. Wniosek przygotowała i rekomendacji Kandydatowi udzieliła Gmina Kościan.

https://kulturaupodstaw.pl/nagrody-i-stypendia-marszalka-przyznane/

Nagrody Marszałka Województwa Wielkopolskiego – za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury otrzymują:

w kategorii – twórczość artystyczna:

Elżbieta Cherezińska 
Szymon Szymankiewicz 

w kategorii – animacja i upowszechnianie kultury:

Emilian Prałat 
Jerzy Grupiński 
Stanisława Jasiczek 

w kategorii – całokształt dorobku kulturalnego:

Andrzej Horbik 
Jerzy Moszkowicz 
Maciej Grzybowski 
Olcha Wierzbowska-Sikorska 
Wacław Kubski


Z uzasadnienia wniosku sformułowanego przez Gminę Kościan:

Emilian Prałat jest najaktywniejszym w ostatnim ćwierćwieczu społecznikiem Ziemi Kościańskiej w zakresie ochrony zabytków, promowania materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego regionu, upowszechniania i animacji kultury. Ogromny wysiłek włożony w realizację poszczególnych inicjatyw, konsekwencja w ich realizacji, społeczna akceptacja i uznanie dla inicjatyw, włączanie się w nie mieszkańców regionu, którzy w działaniach tych upatrują swoistego wzoru i którzy mogą liczyć na merytoryczne i przedmiotowe wsparcie Kandydata do nagrody, przekonują zarówno mnie, jako Wójta Gminy, która współpracuje z dr Prałatem w wielu obszarach, jak również mieszkańców Gminy, którą reprezentują, iż w pełni zasługuje on na Nagrodę Marszałka. Przedstawione powyżej działania podjęte zasadniczo w jednym tylko roku i to szczególnym ze względu na pandemię koronawirusa, są opisem skrótowym. Niemniej jednak pokazują ogrom zaangażowania Emiliana Prałata w szeroki front działań na rzecz animacji i upowszechnianie kultury. Obejmują one zarówno inicjatywy regionalne, jak i obejmujące obszar całego województwa. Fakt, iż w realizowanych wydarzeniach i akcjach biorą udział również goście spoza naszego regionu, dowodzi ponadregionalnego znaczenia dorobku Kandydata. Uzasadniając wniosek chcę podkreślić, że działania dra Prałata są jego oddolnymi inicjatywami, często finansowanymi z własnych środków, co wpisuje się również w idee pracy organicznej i pracy u podstaw, które w nowym, XXI-wiecznym wydaniu okazują się być nie tylko potrzebnymi, ale jak pokazuje skala działań – koniecznymi. Przedkładając niniejszą rekomendację i wniosek, wypowiadam się nie tylko w imieniu Gminy Kościan i własnym, ale jestem przekonany, że również w imieniu wielu mieszkańców Wielkopolski, którzy korzystają z pracy dra Emiliana Prałata. Dlatego też chciałbym gorąco rekomendować nagrodzenie Kandydata. Jestem pewien, iż nagroda zostanie przez niego spożytkowana na kontynuowanie już rozpoczętych i realizowanych inicjatyw, jak i podjęcie nowych inicjatyw, dzięki którym kultura w Wielkopolsce będzie bogatsza, silniejsza i lepiej znana poza granicami regionu.

Relacja z promocji książki “Miejsca i Sztuka. Czerwona Wieś”

Relacja z promocji książki “Miejsca i Sztuka. Czerwona Wieś”

 

Uroczystość prezentacji publikacji poświęconej Czerwonej Wsi, poprzedziło złożenie kwiatów przez członków Rady i Zarządu Fundacji “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra oraz rodziny Chłapowskich. Delegacja, której przewodził prof. Krzysztof Chłapowski, złożyła wiązankę kwiatów pod pomnikiem poległych w czasach II wojny światowej (wówczas zginęła m.in. Barbara i Henryk Chłapowscy). Następnie  delegacja, której przewodził Stanisław Chłapowskich oddała hołd powstańcom wielkopolskim składając kwiaty na pomniku im dedykowanym.


O godzinie 14:00 rozpoczęła się 7 tomu z serii „Miejsca i Sztuka” dedykowana Czerwonej Wsi. Pierwsza część trwającej ponad cztery godziny uroczystości miała miejsce we wnętrzu kościoła p.w. św. Idziego. Gospodarz miejsca ks. Zygmunt Łukowiak powitał przybyłych gości, wyrażając zarazem wdzięczność autorowi nie tylko za trud włożony w przygotowanie książki, ale za cała organizację spotkania:

Szanowni Państwo, mili goście, kochani parafianie!

Witam serdecznie w wyjątkowym dniu, który jest świętem nie tylko Czerwonej Wsi i związanej z nią parafii, ale całego naszego regionu. Niewiele jest tak małych, jak Czerwona Wieś miejscowości, które mogą się poszczycić tak wspaniałą historią. Cieszę się, że na stronach książki Pana Emiliana Prałata udało się wiele z tej historii zachować i przekazać kolejnym pokoleniom. Dla mieszkańców miejscowości i parafii, ale i dla całej Wielkopolski, kolejna książka o malowniczym jej zakątku to powód do dumy. Dziękując za podjęcie tego dzieła, pragnę wyrazić słowa uznania również za wspaniałą organizację dzisiejszej uroczystości, zwłaszcza zaś wielką pracę, również fizyczną włożoną w przygotowanie miejsca, za ufundowanie tablicy pamiątkowej Ludwika Chłapowskiego, masztu flagowego i pomnika poległych synów tej parafii, który zostanie dzisiaj odsłonięty. W dzisiejszych czasach praca społeczna nie jest czymś powszechnym. Przykład dra Prałat pokazuje jednak, że znajdują się ludzie, którzy potrafią zrobić coś dla innych bezinteresownie. Za to szczególnie dziękuję. Jest to tym bardziej budujące, że pomoc autorowi zaoferowali mieszkańcy miejscowości i okolic, a więc doskonale odzwierciedla to słowa: „Gdzie dwóch albo trzech zgromadzonych w imię moje, tam ja jestem pośrodku nich”. Życzmy sobie nawzajem, by podobnych inicjatyw było więcej. By nie zabrakło życzliwości i solidarności, zrozumienia i rąk gotowych do pracy.

Raz jeszcze chciałbym powitać wszystkich serdecznie i przekazać głos doktorowi Prałatowi, który wszystkich dostojnych gości powita z osobna i poprowadzi dzisiejszą uroczystość, która jak jestem przekonany, będzie pełna niezapomnianych wrażeń i wielu emocji.

Następnie przekazał głos autorowi książki, który przywitał zebranych gości. Znaleźli się wśród nich:

  • Wojciech Ziemniak – senator RP;
  • Olga Urban z Departamentu Kultury Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu reprezentująca marszałka Marka Woźniaka;
  • Henryk Bartoszewski – starosta kościański, Kazimierz Józefowski – wiceprzewodniczący rady Powiatu Kościańskiego i Bernard Turski – członek Rady Powiatu Kościańskiego;
  • Jacek Nowak – Burmistrz Miasta i Gminy Krzywiń, Krystyna Motławska – przewodnicząca Rady Miasta i Gminy Krzywiń;
  • Mirosław Duda – zastępca wójta Gminy Kościan;
  • Przemysław Korbik – zastępca burmistrza Miasta Kościana;
  • prof. Jan Skuratowicz i prof. Krzysztof Chłapowski – recenzenci książki;
  • Aleksander Starzyński – długoletni Wojewódzki Konserwator Zabytków;
  • ppłk. Przemysław Mikołajczyk – dowódca Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych im. gen. dyw. Dezyderego Chłapowskiego w Wędrzynie wraz z delegacją;
  • ppłk. Daniel Katarzyński – dowódca Leszczyńskiego Dywizjonu Przeciwlotniczego wraz z delegacją;
  • mjr drużyn strzeleckich Paweł Kuleszewicz, por. ds Damian Herda, sierż. Agnieszka Szymańska – reprezentujący Sztab Polskich Drużyn Strzeleckich Okręgu Poznańskiego;
  • Dr Elżbieta Olender – dyrektor Archiwum Państwowego w Lesznie;
  • Leśniczy Robert Mądry reprezentujący Macieja Cudaka – nadleśniczego Nadleśnictwa Kościan;
  • prof. Miron Urbaniak – wiceprezes Leszczyńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk;
  • Aleksander Wosicki – przyszły nabywca pałacu czerwonowiejskiego;
  • Zbigniew Lewandowicz – autor koloryzacji rysunku projektanta pałacu w Czerwonej Wsi, która znalazła się na okładce książki;
  • rodzina Państwa Gościniaków, która wykonała tablice pamiątkowe odsłaniane w / i na zewnątrz koscioła

oraz członkowie rodu Chłapowskich, w tym licznie zebranej linii czerwonowiejskiej: Marcin Chłapowski (z Kanady), Stanisław i Jadwiga Chłapowscy, Maria Nazarewicz, Zbigniew Daszkiewicz (97 żołnierz AK, z Olsztyna), Barbara i Kazimierz Owczarzak, Agnieszka i Piotr Jędruszek, Piotr Pszczółkowski, Magdalena Cyprysiak, Teresa i Waldemar Świerczyńscy, Maria Taczanowska, a także licznie zebrani mieszkańcy Czerwonej Wsi z sołtys Wiolettą Olejnik na czele, członkowie Towarzystwa Miłośników Ziemi Kościańskiej, Leszczyńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Krzywińskiego Towarzystwa Kulturalnego oraz mieszkańcy okolicznych miejscowości.

Następnie głos zabrał starosta Henryk Bartoszewski, który przypomniał ostatnie uroczystości związane z rocznicami wojny polsko-bolszewickiej oraz zwrócił uwagę na wpisanie się zaplanowanego w ramach promocji odsłonięcia pomnika w cykl różnego rodzaju inicjatyw upamiętniających bohaterów tamtych zrywów. Podziękował również autorowi za kolejny tom z serii, podkreślając jego znaczenie w dokumentowaniu spuścizny Ziemi Kościańskiej. 

Po nim do uczestników uroczystości zwrócił się burmistrz Jacek Nowak podkreślając, iż trud włożony w pracę nad książką, jej rzetelność oraz wyraził zadowolenie z faktu, iż jest to trzecia książka dotycząca Gminy Krzywiń. Zapewnił również, iż gmina włączy się w kolejne inicjatywy wydawnicze. 

Kolejnymi mówcami byli prof. Krzysztof Chłapowski i prof. Jan Skuratowicz. Pierwszy z nich – aktualnie współwłaściciel pałacu w Czerwonej Wsi, powiedział, iż jest szczególnie zadowolony z książki, z racji nie tylko osobiste związku z miejscowością, która przed laty związana była z jego rodziną, ale także z racji zadedykowania mu tomu. Podkreślił wielość nowych materiałów i ustaleń dotyczących dziejów miejscowości. Z kolei prof. Skuratowicz przypomniał wyjątkowość pałacu czerwonowiejskiego, zwłaszcza zaś symboliczną wymowę wieży. Wskazał na źródła inspiracji dla założenia wzniesionego przez Stanisława Chłapowskiego według projektu Karola Wuertemberga. Pochwalił również rzetelność opracowania i jego znaczenie w kontekście nigdy zasadniczo nieomawiane realizacji czerwonowiejskiej.

Drugą część spotkania zajęła okolicznościowa, multimedialna prelekcja przeplatana chorałem gregoriańskim w wykonaniu Kantorów Starej Mszy – Jana Gołaskiego, Aleksandra Ignaczewskiego, Antoniego Kamińskiego, Bartosza Małeckiego i Konrada Zagajewskiego. Prelekcję podzielono na kilka części. Po tym jak zabrzmiał chorał Invitatorium z Jutrzni na dzień św. Idziego, w pierwszej przedstawiono najstarsze informacje na temat miejscowości, w tym przekaz o erygowaniu parafii w 1237 roku i istniejącym wówczas przysiółku Czerwony Kościół. Przy tej okazji przedstawiono najważniejsze rody władające wsią do 1744 roku. Kolejnym  utworem był graduał Requiem aeternam. Drugi punkt prelekcji objął dzieje rodu Chłapowskich w Czerwonej Wsi, a więc lata 1744–1939, ze szczególnym uwzględnieniem kulturotwórczej ich roli i mecenatu artystycznego. Zaprezentowano wobec tego dzieje kościoła romańsko-gotyckiego i przebudowę barokową z polecenia Ludwika, jak również omówiono wyjątkowość wyposażenia wnętrza, które również jest dziełem mecenatu Ludwika. Następnie dr Prałat poprosił o odsłonięcie tablicy pamiątkowej dedykowanej Ludwikowi. Aktu odsłonięciu dokonał Krzysztof i Marcin Chłapowscy wspólnie z Marią Nazarewicz. Zabrzmiał chorał Docili quoque puero z Jutrzni na dzień św. Idziego. Po zaprezentowaniu historii i efektów prac konserwatorskich przy ołtarzach bocznych schola wykonała hymn Iste qeuem laeti oraz kantyk Magnificat. Przy tej okazji dr Prałat omówił stan konserwatorski kościoła czerwonowiejskiego prezentując ogrom potrzeb, jakie są z tym związane malując zarazem skądinąd pesymistyczny obraz tego, co może się przydarzyć, jeżeli nie będą podjęte kompleksowe prace rewitalizacyjne, zwłaszcza gotyckiej zakrystii, dawnego prezbiterium z unikatowymi malowidłami. Trzecią część prelekcji poprzedziła sekwencja Dies irae, która otworzyła narrację poświęconą okresowi I i II wojny światowej i losów miejscowości w tym okresie. Przypomniano historię pomnika powstańców wielkopolskich, którego budowę rozpoczęto we wsi w dwudziestoleciu międzywojennym. Schola zaś wykonała alleluja Domine salutis. W ostatniej części prelekcji dr Prałat przedstawił nekropolię czerwonowiejską, w emocjonalnym słowach apelując o jej odnowienie, jako jednej z dwóch obok rąbińskiej – nekropolii rodu Chłapowskich. Wskazał przy tym na znaczenie zarówno historyczne i artystyczne cmentarza, jak i potencjał turystyczny całej miejscowości. Wskazał najważniejsze już wykonane działania oraz przedstawił plan dalszej renowacji, apelując zwłaszcza do licznie obecnej rodziny o wspólne działania na rzecz przywrócenia należnej formy nekropolii Chłapowskich, Taczanowskich i Wańkowiczów. Na koniec zabrzmiał chorał Salve Regina.


Po zakończeniu prelekcji wszyscy goście przeszli na teren przykościelny, gdzie nastąpiło odsłonięcie pomnika poległych w latach 1914–1920 mieszkańców parafii czerwonowiejskiej. Uroczystość miała charakter wojskowy. Wartę przy pomniku zaciągnęli rekonstruktorzy ze Stowarzyszenia im. „Kościańskiej Rezerwy Skautowej”. Wprowadzono sztandary – Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych im. gen. dyw. D. Chłapowskiego w Wędrzynie (poczet w składzie sierż. Michał Popławski, sierż. Łukasz Sas, st. szer. Łukasz Jurczak), Leszczyńskiego Dywizjonu Przeciwlotniczego oraz Zespołu Szkół w Krzywiniu. Odegrano hymn państwowy. Następnie dr Prałat przypomniał szczególny charakter zarówno tego, jak i wcześniejszych pomników stojących w Czerwonej Wsi. Dr Prałat poprosił o odsłonięcie pomnika jednego z najstarszych mieszkańców miejscowości – Jana Majsnera (ur. 1934) – oraz najmłodszego – Joachima Stachowiaka (ur. 2020). Przy dźwięku sygnału „Hasło Wojska Polskiego” odsłonięto pomnik i oddano salwę honorową. Ksiądz Łukowiak dokonał jego poświęcenia i odmówił modlitwę za poległych. Następnie dr Prałat odczytał Apel Pamięci.

Stajemy dziś do uroczystego Apelu Pamięci w Czerwonej Wsi, przed pomnikiem poległych w latach 1914-1920, aby złożyć hołd naszym przodkom i tym wszystkim, którzy Ojczyźnie oddali swe życie. Pochylmy głowy w zadumie i skupieniu, aby uczcić pamięć tych, którzy polegli na frontach wojen, powstań lub zostali zamordowani w obozach i łagrach.

Do Was wołam! Obrońcy Wielkopolski którzy w początkach polskiej państwowości broniliście miast i wsi tej ziemi, dając wyraz wierności władcom piastowskim. Was przyzywam waleczni mężowie odpierający najazd księcia Brzetysława. Ku Wam się zwracam, którzy własną pierś stawialiście jako tarczę przed falą potopu szwedzkiego. Przybądźcie na wezwanie uczestniczy insurekcji kościuszkowskiej i powstania wielkopolskiego 1794 roku. Wzywam tych, którzy Wami dowodzili – gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, gen. Antoniego Madalińskiego, pułkownika Jana Kilińskiego! Ciebie przyzywam generale Ludwiku Chłapowski i twych towarzyszy, konfederatów barskich.

Stańcie do Apelu!

Chwała Bohaterom!

Wzywam legionistów Napoleona Bonaparte wraz z jego adiutantem, późniejszym naczelnym wodzem wojsk powstańczych na Litwie – gen. dywizji Dezyderym Chłapowskim. Was przyzywam Stanisławie Chłapowski, Gustawie Potworowski, Was wszystkich, dla których najwyższym dobrem była Ojczyzna i jej pomyślność. Wołam uczestników Wiosny Ludów, powstania wielkopolskiego 1848 roku i powstańców styczniowych!

Stańcie do Apelu!

Chwała Bohaterom!

Przyzywam bohaterów walk I wojny światowej, żołnierzy walczący pod powstańczym sztandarem w 1918 i 1919 roku, a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej. Wzywam Synów tej miejscowości: Antoniego Adamczaka, Franciszka Antkowiaka, Tomasza Borowiaka, Stanisława Dąbkowiaka, Jana Dudę, Jana Edwarczyka, Stefana Frąckowiaka, Mateusza Gołembkę, Andrzeja Inieca, Józefa Józefiaka, Franciszka Kędziorę, Tomasza Kępiaka, Stanisława Kolańczyka, Andrzeja Koniecznego, Jana Koniecznego, Edwarda Kostrzewskiego, Franciszka Kretschmera, Józefa Krysiaka, Józefa Ksonia, Antoniego Lewandowskiego, Romana Lizera, Ignacego Majchrzaka, Ignacego Marszałka, Ignacego Matuszczaka, Stanisława Meisnera, Józefa Michałowicza, Jana Nowaka, Stanisława Ostrowskiego, Stanisława Rapiora, Stanisława Różdżkę, Franciszka Skrzypczaka, Andrzeja Stężyckiego, Antoniego Sztora, Stanisława Świt, Stefana Świt, Ignaca Tobołę, Józefa Wieszczeczyńskiego, Antoniego Wilczkowiaka, Teodora Wodę, Marcina Wojtkowiaka, Wojciecha Ciszaka, Andrzeja Dudę, Wojciecha Kaczmarka, Antoniego Karolewicza, Józefa Kępiaka, Józefa Kowalskiego, Kazimierza Kuliga, Jana Majchrzaka, Antoniego Przybylskiego, Michała Sakulowskiego, Franciszka Sikorę, Walentego Sobkowiaka, Ignacego Tomczaka.

Stańcie do Apelu!

Chwała Bohaterom!

Wzywam ojców odrodzenia Rzeczpospolitej – marszałka Józefa Piłsudskiego, Wojciecha Korfantego, Romana Dmowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Wincentego Witosa, Ignacego Daszyńskiego oraz bohaterów wojny polsko-bolszewickiej – Edwarda Rydza Śmigłego, Józefa Hallera, Stanisława Szeptyckiego, Tadeusza Rozwadowskiego

Stańcie do Apelu!

Chwała Bohaterom!

Wzywam ofiary nazistowskiego terroru, zamordowanych mieszkańców tej ziemi Kościańskiej i tych wszystkich, którzy przeciwstawili się fali zła, jaka w 1939 roku zalała Polskę. Wzywam mieszkańców tej ziemi zamordowanych, zastrzelonych i wypędzonych z domów rodzinnych i zgładzonych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych lub radzieckich łagrach. Do Was się zwracam, potomni! Pamiętajcie ofiarę krwi i życia złożoną na ołtarzu Ojczyzny przez żołnierzy i ludność cywilną, przez naszych przodków, którzy godnie wypełnili swój obowiązek wobec Ojczyzny.

Niech ich postacie i bohaterskie czyny utrwalone w Waszej świadomości i tradycji oręża polskiego będą przykładem wierności żołnierskiej przysiędze.

Stańcie do Apelu!

Chwała Bohaterom!

Po apelu rozbrzmiał sygnał “Śpij kolego” zagrany na trąbce. Przed pomnikiem delegacje złożyły kwiaty:

  • Wojciech Ziemniak – senator RP;
  • Henryk Bartoszewski i Kazimierz Józefowski – w imieniu Powiatu Kościańskiego;
  • Jacek Nowak i Krystyna Motławska – w imieniu Miasta i Gminy Krzywiń;
  • ppłk. Przemysław Mikołajczyk – w imieniu Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych im. gen. dyw. D. Chłapowskiego w Wędrzynie;
  • Mirosław Duda i Henryk Michalski – w imieniu Gminy Kościan;
  • Przemysław Korbik z małżonką – w imieniu Gminy Miejskiej Kościan;
  • Paulina Kasprzak, Marzena Skrzypek i Paweł Nowak – w imieniu mieszkańców Czerwonej Wsi;
  • Marcin Górski, Stanisław Chłapowski i Krzysztof Chłapowski – w imieniu Fundacji “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra;
  • Zbigniew Daszkiewicz, Magdalena Cyprysiak, Kazimierz Owczarzak, Teresa Świerczyńska – w imieniu potomków Gabrieli z Chłapowskich Skirmunttowej;
  • Beata Cugier oraz radna powiatu kościańskiego Teresa Mikołajczak-Duda – w imieniu sołectwa Jurkowo;
  • znicz pamięci złożyli mjr ds. Paweł Kuleszewicz, por. Damian Herda i sierż. Agnieszka Szymańska – w imieniu Polskich Drużyn Strzeleckich Okręgu Poznańskiego.

Na zakończenie dr Prałat podziękował rodzinie Gościniaków za trud włożony w przygotowanie tablic. Tę część uroczystości zwieńczyło odśpiewanie Roty i wyprowadzenie i sztandarów.


Po ceremonii dr Prałat zaprosił wszystkich na bankiet kawowy na terenie przykościelnym. Wszyscy Goście mieli szansę zdobyć książkę z autografem, obejrzeć okolicznościową wystawę poświęconą miejscowości, czy nekropolię, gdzie pojawiły się niepublikowane zdjęcia wielu osób tam pochowanych. Na najmłodszych czekał kącik plastyczny prowadzony przez Annę Miler, gdzie najmłodsi mogli własnoręcznie wykonać kotyliony, maskotki z flizeliny czy zająć się kolorowankami. Dr Prałat oprowadził po pałacu – zamkniętym na co dzień – dwie grupy pokazując zakamarki piwnic, parteru i piętra, opowiadając przy tym o dziejach pałacu Stanisława Chłapowskiego.

O godzinie 18:00 kościół czerwonowiejski wypełnił się ponownie gośćmi, którzy mieli okazję wysłuchać koncertu w wykonaniu Capelli Zamku Rydzyńskiego w składzie: Mieczysław Leśniczak, Leszek Kaczor – trąbki, Witold Habdas – waltornia, Ryszard Śliwa – puzon, Sebastian Szupienko – tuba. Dr Prałat przypomniał przy tej okazji dwie legendy związane z czerwonowiejskimi lasami, jak również historię założenia gospodarstwa leśnego w majątku Chłapowskich w dwudziestoleciu międzywojennym. Zespół w brawurowy sposób przedstawił trzy bloki: patriotyczny, myśliwski i leśny. W Pierwszym zabrzmiały: Poloneza Karola Kurpińskiego, Gaude Mater Polonia Wincentego z Kielczy, Marsz do boju Kurpińskiego, sygnały kawaleryjskie (sygnał Wojska Polskiego i Siodłać), Warszawiankę Kurpińskiego, Naprzód Poznański pułku pierwszy, Pierwsza brygada, Marsz Witaj Polsko (Capella wspólnie z gośćmi zaśpiewała Warszawiankę i Pierwszą brygadę). Powitanie myśliwskie, Hymn do św. Huberta Marc-Antoine de Dampierre’a, Marsz myśliwski z opery Henryk VI na łowach Kurpińskiego. W trzecim bloku wykonano: hejnał Lasów Państwowych i hejnał Leśników Polskich, chór myśliwych z opery Leśniczy z Kozienieckiej Puszczy Kurpińskiego, hasło leśników Darz bór. Po gromkich owacjach Capella zagrała na koniec Barkę w aranżacji przygotowanej przez Mieczysława Leśniczaka.


ZDJĘCIA DO POBRANIA


OD AUTORA. Słowa wdzięczności kieruję wobec ks. Zygmunta Łukowiaka, Rodziny Gościniaków, Wioletty Olejnik i mieszkańców Czerwonej Wsi, Marcina i Krzysztofa Chłapowskich, Kariny Jankowskiej i “Gazety Kościańskiej”, Aleksandra Wosickiego, Anny Miler i Iwony Gaertig, Grzegorza i Krzysztofa Szczygłów, rodziny Prałatów, Henryka Michalskiego, Marcina Mośka, Filipa, Anny i Krzysztofa Bączkiewiczów,  Elżbiety Brukwińskiej, Mirosława Dudy i Gminy Kościan, Katarzynie Pachciarek, Eugeniuszowi Piotrowskiemu, Mieczysławowi Janowskiemu za wszelką pomoc okazaną przy organizacji promocji. Szczególnie gorąco dziękuję dr. Maciejowi Badurze, za jak zawsze nieocenione zaangażowanie, kreatywność i ogrom tytanicznej pracy włożonej w przygotowanie uroczystości.


“MIEJSCA I SZTUKA. CZERWONA WIEŚ” – promocja książki 23.08.2020

Siódmy tom serii Miejsca i Sztuka dedykowany jest Czerwonej Wsi, obok Turwi gniazdu drugiej z najważniejszych linii rodu Chłapowskich. Ich obecność w dziejach miejscowości wiązała się z przebudową kościoła, wzniesieniem nowego pałacu, czy chociażby świetnie prosperującym, i dorównującym sławie majątkowi Dezyderego Chłapowskiego, gospodarstwie rolnym. Niewielka Czerwona Wieś może się poszczycić wyjątkowo bogatą historią. To tutaj powstała jedna z pierwszych, po fundacji benedyktynów z Lubinia, parafia dedykowanego św. Idziemu, którego kult przybył na te ziemie wraz z mnichami. Kolejne wieki to zmieniające się rody i wyjątkowe świadectwa ich obecności – dzieła sztuki, z których bogatym katalogiem będzie można się zapoznać na kolejnych stornach książki. Promocja siódmego tomu, zbiega się z rocznicą wojny polsko-bolszewickiej. Z tej właśnie okazji odsłonięty zostanie pomnik upamiętniający bohaterów tamtych czasów. Ponadto do wyjątkowego wnętrza świątyni, w której wnętrzu i dokoła której, znajduje się wiele śladów działalności rodziny Chłapowskich, Taczanowskich, Wańkowiczów i Horwattów, dodana zostanie tablica pamiątkowa poświęcona Ludwikowi Chłapowskiemu, największemu kollatorowi miejscowej świątyni, która za jego przyczyną została znacząco rozbudowana.

Wzorem lat wcześniejszych przygotowałem dla Państwa szereg wydarzeń, które złożą się na święto Czerwonej Wsi, którym mam nadzieję będzie promocja książki. Na najmłodszych czekać będzie „Kreatywny kącik” z warsztatami manualnymi prowadzonymi przez Annę Miler.



PLAN UROCZYSTOŚCI

13:00 | otwarcie Punktu Obsługi Czytelnika (przy dzwonnicy)

14:00 | kościół św. Idziego | część oficjalna | powitanie gości (w tym potomków kilku odnóg linii czerwonowiejskiej Chłapowskich) | wystąpienia zaproszonych prelegentów (m.in. prof. Krzysztofa Chłapowskiego i Jana Skuratowicza, Starosty Kościańskiego)

14:30 | odsłonięcie tablicy pamiątkowej  dedykowanej Ludwikowi Chłapowskiemu (Tablica upamiętnia drugiego z kolei właściciela Czerwonej Wsi z rodu Chłapowskich, który doprowadził do budowy nowej nawy kościoła oraz ufundował obecne jego wyposażenie, w tym ołtarz główny oraz ambonę. Ludwik spoczywa w krypcie pod kościołem, nie ma jednak do dzisiaj żadnego epitafium. Nowe jest inicjatywą Autora książki. Wykonane zostało przez zakład kamieniarski SALAR należący do rodziny Państwa Gościniaków)

14:45 | prelekcja poświęcona Czerwonej Wsi przeplatana chorałem gregoriańskim w wykonaniu scholi. Podczas wystąpienia Autor zaprezentuje najważniejsze momenty w dziejach miejscowości, ale i obiektów historycznych w niej się znajdujących. Chórzyści i soliści wykonujący na co dzień chorał gregoriańskich (Jan Gołaski, Aleksander Ignaczewski, Antoni Kamiński, Bartosz Małecki, Konrad Zagajewski), będą przeplatać nim poszczególne fragmenty prelekcji. Wśród wykonywanych utworów znajdą się najwspanialsze dzieła m.in. francuskiej i polskiej choralistyki! 

15:45 | przejście na teren przykościelny | odsłonięcie i poświęcenie pomnika dedykowanego poległym w latach 1914–1920 mieszkańcom okolicznych miejscowości (zachęcamy do zabranie zniczy). Podczas prac nad książką sporządzono listę ponad 50 nazwisk mieszkańców Czerwonej Wsi, Jurkowa, Zglińca, Wojnowic, Kątów, którzy polegli na frantach I wojny światowej, powstaniu wielkopolskim i w wojnie polsko-bolszewickiej. Posłużyła ona do stworzenia przez Autora projektu pomnika oraz zdecydowaniu o jego budowie. Miejscowa parafia ufundowała krzyż, po którego bokach znajdą się tablice z nazwiskami. Odsłonięciu pomnika będzie towarzyszyć ceremoniał wojskowy → szczegółowy scenariusz poniżej

16:00 | teren przykościelny | bankiet kawowo-staropolski | kącik plastyczny dla najmłodszych | oprowadzanie po pałacu  (tylko po wcześniejszej rejestracji → FORMULARZ zapisy zamknięte) O przypisaniu do konkretnej grupy zostaniecie Państwo powiadomieni e-mailowo. W punkcie obsługi czytelnika należy odebrać identyfikator uprawniający do wejścia do pałacu. Wyjątkowa okazja zobaczenia niedostępnego na co dzień pałacu rodziny Chłapowskich oraz wysłuchania opowieści o jego historii i mieszkańcach. Dla najmłodszych przewidziano kreatywny kącik. W międzyczasie przed wieczornym koncertem zapraszam do zapoznania się z okolicznościową wystawą poświęconą Czerwonej Wsi i Chłapowskim. Będzie się ona znajdować po południowej stronie kościoła. Na terenie nekropolii natomiast znajdą się fotografie osób tam pochowanych. Zachęcam do zapoznania się z tym wyjątkowym cmentarzem, będącym obok nekropolii w Rąbiniu, drugą tak dużą nekropolią rodu Chłapowskich.

17:15 | kościół św. Idziego | koncert niespodzianka | Wyjątkowy koncert związany z czerwonowiejskimi legendami. 

17:45 | zakończenie uroczystości

W trakcie promocji będziemy kwestować na rzecz renowacji nekropolii rąbińskiej i czerwonowiejskiej. Cegiełkami na ten cel będą książki o Turwi.


W trakcie prac nad książką udało się stworzyć listę poległych w latach 1914–1920 mieszkańców parafii czerwonowiejskiej. To blisko 60 osób! W roku stulecia wojny polsko-bolszewickiej chcemy w jakiś sposób bohaterów tamtych czasów upamiętnić. Dlatego też dr Prałat zainicjował budowę pomnika im dedykowanego. Znajdą się na nim imiona i nazwiska wraz z datami śmierci i wskazaniem miejscowości. Parafia w Czerwonej Wsi ufundowała krzyż, Autor książki płyty pomnika oraz maszt flagowy. Pomnik wykonała firma Państwa Gościniaków – SALAR z Gierłachowa.


 

 




 

Capella Zamku Rydzyńskiego to Kwintet Instrumentów  Dętych  Blaszanych (dwie trąbki, róg, puzon, tuba). Zespół powstał w  październiku 1985 roku przy rezydencji króla Stanisława Leszczyńskiego w Zamku SIMP w Rydzynie. Założycielem i kierownikiem artystycznym zespołu jest trębacz Mieczysław Leśniczak. Zespół tworzą absolwenci Akademii Muzycznej w Poznaniu, na co dzień pracujący w orkiestrach symfonicznych Poznania: Filharmonii Poznańskiej,Teatru Wielkiego, Teatru Muzycznego. Początkowo ambicją zespołu, jednego z niewielu, jakie działają w Polsce przy obiektach zabytkowych, było kultywowanie zapomnianej polskiej tradycji związanej z życiem dworskim. Z czasem jednak zespół poszerzył swój repertuar o muzykę współczesną i popularno-rozrywkową. Zespół prowadzi ożywioną działalność koncertową w całej Polsce. Występuje w najbardziej prestiżowych salach koncertowych, pałacach, zamkach, katedrach. Poza występami krajowymi zespół  koncertuje również poza granicami Polski: Niemcy, Austria, Belgia, Francja, Włochy, Hiszpania, Dania, Ukraina, Białoruś. W roku 1986 wystąpił na elitarnym Europejskim Festiwalu Muzyki Dworskiej i Mysliwskiej na Zamku Burg Hohenwerfen koło Salzburga w Austrii.   W roku 2000 zespół koncertował na Światowej Wystawie EXPO 2000 w Hanowerze. W roku 2006 reprezentował Polskę na Światowej Wystawie Łowieckiej w Dortmund w Niemczech. W roku 2011 zespół koncertował w Berdyczowie i Chmielnickim na Ukrainie w ramach Światowych  Dni Polonii.   W styczniu 2011 roku  zespół został odznaczony przez  Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej. W listopadzie 2011 roku zespół wystąpił z koncertem w Parlamencie Europejskim w Brukseli. W 2016,2017,2018 roku koncertował w Parlamencie RP. Zespół współpracuje z solistami Teatru Wielkiego, Teatru Muzycznego z Poznaniu, Teatru Narodowego, Opery Kameralnej z Warszawy oraz aktorami Teatru Nowego z Poznania. Występuje również w radio i telewizji oraz zapraszany jest do udziału w festiwalach muzycznych w kraju i zagranicą.